Header Painting by Agapi Hatzi

Δευτέρα, Οκτωβρίου 08, 2007

Πολύτιμες γνώσεις


Όταν ήμουνα μικρή, η μαμά μου με πήγαινε από ’δώ κι από ‘κεί. Μια μέρα λοιπόν, πήγαμε σινεμά και έπαιζε το «Γρανίτα από λεμόνι». Προφανώς δεν ήξερε περί τίνος ακριβώς επρόκειτο. Δεν ήταν τέλος πάντων για την ηλικία μου. Μια φίλη της -μια καρακάξα όπως τις λέμε τις φίλες της μαμάς- που πήγαμε μετά σπίτι της, θυμάμαι κυριολεκτικά την επέπληξε που με πήγε σ’ αυτό το έργο.

Εν πάση περιπτώσει, εμένα δεν μου είχε κάνει και τόσο μεγάλη εντύπωση, πέραν της μουσικής του. Είχα λατρέψει εκείνα τα τραγούδια των 50’s. Έτρεξα την επόμενη ημέρα και προμηθεύτηκα την κασέτα (κασέτα… τρομερό; Νοιώθω τουλάχιστον 100 χρόνων μόνο και μόνο που αναφέρω αυτήν τη λέξη).

Το καλοκαίρι χορεύαμε μπλουζ στους κήπους μ’ αυτά. Τι όμορφες στιγμές! Ήμασταν πολύ μεγάλη παρέα, αγόρια-κορίτσια, και κάθε μέρα κάναμε πάρτι σε κάποιο σπίτι ή πηγαίναμε σινεμά. Μια μέρα που χόρευα λοιπόν με ένα αγόρι μπλουζ, επειδή ήμουν ψηλή και έριχνα σ' όλα τα αγοράκια, ένοιωσα κάτι σκληρό στο μπούτι μου. Μεγάλη περιέργεια μου έκανε αυτό.

Την άλλη μέρα στα βραχάκια, που κάναμε βουτιές, το ανέφερα στην παρέα.
«Στ’ αλήθεια δεν ξέρεις;» μου απάντησε ο μεγαλύτερος της παρέας.
Ντράπηκα λίγο. Όχι, δεν ήξερα… κι εγώ που νόμιζα πως τά ήξερα όλα! Η μαμά μου μού είχε πει από πολύ μικρή, τι ακριβώς κάνουν ένας άντρας και μια γυναίκα, είχα δει και τον αδελφό μου πώς είναι, ήξερα… Αλλά ούτε που μου πέρασε απ’ το μυαλό, ότι εκείνο το σκληρό πράγμα στο μπούτι μου ήταν αυτό!

Μου εξήγησε λοιπόν εκείνο το παιδί, πως το πράγμα των αντρών, όταν τους αρέσει ένα κορίτσι μεγαλώνει και σκληραίνει. Γουάου! Τι πληροφορία κι αυτή! Ώστε του άρεσα εκείνου του αγοριού, που χορεύαμε, ε; Πολύτιμη γνώση! Μπορούσα πια να ξεχωρίζω σε ποιους άρεσα!

Χε, χε… Τι ωραία που είναι να ξέρεις πράγματα…

21 σχόλια:

  1. Μπράβο,καλό κορίτσι.Τώρα όλα τα ξέρεις.Καμιά φορά,όταν τους αρέσει πάρα πολύ,τότε σκληραίνουν παντού.Και στην καρδιά.
    Το δικό μου περίβλημα δεν τρυπάει με τίποτα.
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Για αποφυγή παρεξήγησης και ξαναδιαβάζοντας το σχόλιο:δεν σε ξέρω και δεν ξέρω αν μου αρέσεις.
    :)
    Και δεν σημαίνει τίποτα αυτό.Μπορεί να μην ανήκω σε κανένα φύλο.Μπορεί να είμαι και τραβεστί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ερμμμ, επειδή σε τέτοιες ηλικίες τα αγοράκια σκληραίνουν κυριολεκτικά και με θηλυκές γάτες, θα 'λεγα να ξαναρωτήσεις πιο υποψιασμένα τι κάναν στη ζωή τους τα πιο μαλακά :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. όλα θα πάνε καλά..., ουδεμία σχέση η σκληρότης με την καρδιά... Αυτό το κατάλαβα μόνη μου στην εφηβεία... τραγική διαπίστωσις!

    cheaolog, ναι... ρωτάω, γιατί με τα χρόνια έχω καταλάβει πως καμία γνώση δεν είναι απόλυτη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Aυτό που μου αρέσει σε σένα,synas,είναι που πάντα ρωτάς,σαν γνήσιος φιλόσοφος και δεν έχεις έτοιμες απαντήσεις.
    Πραγματικά,μιλώ σοβαρά!
    Δε μου λες,να σε λέω Σωκράτα;
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Βλέπω ότι τα synas cinemas προβάλλουν και ακατάλληλα! Γρήγορα στην επιτροπή λογοκρισίας! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ουδέν κρυπτόν υπό το μπούτιον! ή σκληρόν προς μπούτιον λακτίζειν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. "Πολύτιμες γνώσεις...ωριμάζοντας"
    Αντί του προηγ.ποστ(γερνώντας)
    Το προτιμώ, αν επιτρέπεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. όλα θα πάνε καλά, λέγε με κι Επαμεινώνδα, άμα γουστάρεις! Φιλιά, ΑΤΕΟ! (Αγνώστου Ταυτότητος Επίγειο Ον)

    glenn, αμ πώς;!

    aparadektos, ουδέν! Σας πήραμε χαμπάρι!

    σπίθα, ε, κι εγώ το προτιμώ, αλλά η παραωρίμανση φέρνει και το σάπισμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. γρανιτα απο λεμονι..ημουν στα 19..μ ενα αγορακι μικροτερο μου κατα 3 χρονια αλλα πολυ ομορφο..
    και επισης πριν απο τις κασετες υπηρχαν οι μαγνητοταινιες..
    το ευχαριστηθηκες τωρα;;
    :p :p :p :p :p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Χαχαχα!
    Ωραίο βρε synas μου!

    Πλάκα δεν έχουν αυτές οι ανακαλύψεις; Ντρέπεσαι, κι όμως θέλεις να μάθεις!

    Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. σπίθα, σιγά μωρέ... Όλα μέσα στη ζωή είναι! :-)

    φεγγαραγκαλιές, τεκνατζού... Είχε κι ο αδελφός μου ο μεγάλος μπομπινόφωνο... Ακούγαμε από 'κεί κάτι Σαββόπουλους, κάτι τέτοια...

    sofi-k, :) έτσι κι αλλιώς... αργά ή γρήγορα... μαθαίνεις! Πάντως είχα ειλικρινά πολύ εντυπωσιαστεί απ' αυτήν την πληροφορία. Σαν χθες το θυμάμαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. είδες...? ενώ το καημένο το αγοράκι που να ξέρει αν σου αρέσει ??? δεν μπορεί εύκολα να βρει απτές αποδείξεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. γρανίτα από λεμόνι, γκρζ, πυρετο΄ς το σαββατόβραδο και φωτιά στα πατζάκια τους (των καβαλιέρων. αλήθεια, από την καβάλα βγαίνει)...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. ωραιες εποχες ομως..τοτε ειχαμε αποριες ..τωρα τα σκασμενα ξερουν τα παντα απο πολυ νωρις!

    :-))))))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Όπως το λες, εγώ που δεν χορεύω, δεν καρφώθηκα ποτέ μου στα «παιδικά» πάρτυ. :)))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. xaxaxxaa πολύ μου άρεσε αυτό το ποστ! αλλά τι να πω κι εγώ που "την έπαθα" σε κηδεία!



    δες εδώ αν έχεις χρόνο και θα καταλάβεις:
    http://retalia.blogspot.com/2007/06/blog-post_09.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. navigator, ε... έχουμε κι εμείς τα ατού μας! Ήδη κατηγορήθηκα πάντως, πως κρίνω από (αποχρώσες :-)) ενδείξεις...

    versallina, μάλλον απ’ την καβάλα… Τι σικ!!

    avra, κάτι θα βρεθεί να τα εκπλήξει κι αυτά… τα ενημερωμένα…

    chris, καλά… φαίνεται έτσι κι αλλιώς για το παρατηρητικό το μάτι!

    vromios, αληθινή είναι αυτή η ιστορία;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Αληθινότατη (έχω κοκκινήσει)...

    ΑπάντησηΔιαγραφή