Header Painting by Agapi Hatzi

Κυριακή, Οκτωβρίου 07, 2007

Γερνώντας…

Οι πιτσιρικάδες έχουν το θράσος της άγνοιας. Ενώ θα έπρεπε λογικά να καταλαβαίνουν, πως δεν έχουν ζήσει σχεδόν τίποτα ακόμα, πιστεύουν πως γνωρίζουν τα πάντα και πως μπορούν να έχουν άποψη για τα πάντα.

Κρίνουν τους άλλους αυστηρά, μέσα από το πρίσμα των ελάχιστων βιωμάτων τους και της δοτής από το περιβάλλον τους ηθικής, την οποία δεν έχουν προλάβει καλά-καλά ακόμη να αμφισβητήσουν. Έχουν πολύ ξεκάθαρη άποψη μέσα στο μυαλό τους σχετικά με το καλό και το κακό κι ο κόσμος χωρίζεται σαφώς σε μαύρο και άσπρο.

Αυτό είναι το μεγάλο τους ελάττωμα, αυτό κι η δύναμή τους. Δεν μπορείς να κάνεις επανάσταση με ιδέες μεσοβέζικες. Πρέπει να πιστεύεις με όλη τη δύναμη της ψυχής σου σε κάτι και να το υποστηρίζεις ακόμα και με κίνδυνο της ζωής σου (έχουν εξάλλου άγνοια ΚΑΙ του κινδύνου ακόμη).

Η μετριοπάθεια είναι ιδιότητα των μεγαλυτέρων. Στα 40 μου αντιδρώ κι εγώ ακόμα στην ιδέα της, όπως και σ’ αυτήν της σύνεσης, της φρονιμάδας… Μου μυρίζουν γεροντίλα. Συνθηκολόγηση και λιποψυχία. Το «Παν μέτρον άριστον» γίνεται όπλο στα χέρια των μετρίων και των απολύτως συμβιβασμένων. Μόνο η διαλλακτικότητα παίζει ως θετική έννοια στο μυαλό μου.

Αχ, πώς θα μπορούσαμε να διατηρούμε τον ενθουσιασμό και την αγωνιστικότητά μας για πάντα, χωρίς να πιστεύουμε ό,τι μπούρδα μας κάτσει από τυχαίες εντέλει συγκυρίες στο μυαλό; Πώς μπορούμε να συνεχίσουμε να λειτουργούμε στον κόσμο τούτο, δίχως αυτήν την λεγόμενη πίστη, που σε τραβολογάει σαν γαϊδούρι;

Πώς θα μπορούσαμε να εναποθέτουμε στα πόδια ενός οράματος όλο μας το είναι, χωρίς να υπολογίζουμε τις συνέπειες του λάθους; Αναγνωρίζοντας εκ των προτέρων την πιθανότητα της ήττας; Μόνο και μόνο από ΘΕΛΗΣΗ και ουδόλως από ΠΙΣΤΗ;

30 σχόλια:

  1. synas, μήπως αντί για απώλεια σφρίγους, η τάση για σύνθεση σημαίνει ότι δεν τρως πια παραμύθα;

    Μην ξεχνάς πως οι επαναστάσεις χρειάζονται κορόιδα και πόλωση. Και τα καλύτερα κορόιδα είναι οι νέοι. Επίσης δεν ξεχνάω πως οι επαναστάσεις καθοδηγούνται από γέρους που θέλουν να επιτύχουν ένα σκοπό. Ο στρατός των κορόιδων που θα βγάλουν τα κάστανα απ' τη φωτιά είναι πάντα νέοι. Αιώνιο pattern...

    Το ότι τα καλύτερα κορόιδα είναι οι νέοι, δεν χρειάζεται να πας μακρυά για να το διαπιστώσεις. Δες ας πούμε τα "νεανικά" μπαράκια. Ελάχιστο μπάτζετ, στα όρθια, ποτά μπόμπες, και τιμές ίδιες με τα άλλα.

    Ας τολμήσει κάποιος με πελατεία άνω των 40 να κάνει κουτσουκέλα. Την έκατσε τη βάρκα δια παντός.

    Οι νέοι είναι ιδανικοί για σφριγηλά στρατιωτάκια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εαν αφηναμε ποτε τα παιδια να διοικησουν αυτο το τοπο ισως να πηγαιναμε καλυτερα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εδώ κάτω που ισχύει πάντα το "παν μέτρον άχρηστον" θεοποιώντας τον υπερθετικό βαθμό, πολλές φορές είναι χειρότερο.
    Σε όλες τις ηλικίες.
    Σε όλους τους τομείς.


    ************

    Ο/Η glenn είπε...

    Δες ας πούμε τα "νεανικά" μπαράκια. Ελάχιστο μπάτζετ, στα όρθια, ποτά μπόμπες, και τιμές ίδιες με τα άλλα.
    ---

    Κινητήρια δύναμη: το Sex

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. glenn, ναι, οι νέοι δεν έχουν ακόμα κριτήρια. Δεν διαφωνώ σε όσα λες, μόνο που μεγαλώνοντας δεν βρίσκεις πια εύκολα πειστικά κίνητρα...

    πρεζα tv, αυτό το πείραμα το έχουν κάνει διάφοροι γονείς με τις οικογενειακές τους επιχειρήσεις. Άλλοι γόνοι τις εκσυγχρονίζουν και τις εξελίσσουν, άλλοι απλώς τις χρεωκοπούν...

    zero, άφηνε μου μωρέ καμιά πιο αναλυτική απάντηση...

    giasafox, δεν είμαι κατά του μέτρου, αλλά κατά του ψυχολογικού υπόβαθρου πολλών υποστηρικτών του. Το σεξ, ναι, είναι μεγάλη κινητήρια δύναμη!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αντιλαμβάνομαι την τάση για κοινωνικοποίηση (including sex) αλλά αυτό δείχνει ακριβώς ποιος εκμεταλλεύεται ποιον.

    Επομένως, ναι, όλοι κάποια στιγμή αναπολούν τα σφριγηλά νιάτα. Διάολε, τόσα τραγούδια δεν είναι για το τίποτε γραμμένα! Αλλά μην το εξιδανικεύουμε. Έχει πολλές λούμπες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εγώ πάντως κρίνοντας από τον εαυτό μου σήμερα είμαι πολύ πιο έτοιμος να τα κάνω λαμπόγυαλο για κάτι που νιώθω σωστό, από ότι ήμουν πριν από 10 χρόνια...Η πίστη πάλι είναι κάτι που ανέκαθεν δεν μου κάθοταν καλά. Ήμουν ελαφρώς άπιστος Θωμάς και εξελίσσομαι σε άκομα πιο άπιστο όσο περνάνε τα χρόνια...Ως προς την επανάσταση όμως...τώρω που νιώθω πιο γερά στα πόδια μου, νιώθω πιο "επαναστάτης" από ποτέ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. glenn, μα δεν εκθειάζω τα νιάτα... κάθε άλλο. Το ερώτημά μου είναι, με τι μπορεί κανείς να αντικαταστήσει την πίστη -ως κινητήρια δύναμη- της νεότητας στα πράγματα. Ακόμα και στα ασήμαντα, ακόμα και στα βλακώδη. Τι μπορεί να κάνει τον κόσμο σου να συνεχίσει να γυρνάει. Και δεν μπόρεσα να σκεφτώ τίποτα άλλο από τη θέληση. Η οποία κι αυτή σε εγκαταλείπει μεγαλώνοντας και αντικαθίσταται αργά, αλλά σταθερά από ένα γεροντικό πείσμα... Τι μπορεί επιτέλους να μας εμπνεύσει πλέον, γμτ;

    navigator, μακάρι να είναι έτσι και να παραμείνεις έτσι...
    Όσο για την πίστη... Αυτοί που δεν ξέρουν να πιστεύουν συχνά μένουν μόνοι και χάνονται... Δεν μπορούν όμως να κάνουν αλλιώς. Ίσως τελικά η ικανότητα πίστης να είναι η πλέον καθοριστική μας ανθρώπινη ιδιότητα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Η περιέργεια καλή μου, η περιέργεια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πολύ καλό..
    Συμφωνώ ....για την Πίστη. Είναι το "κλειδί"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Synas, μάλλον γερνάς ...πρόωρα ;)

    Μπορούμε να να διατηρούμε τον ενθουσιασμό και την αγωνιστικότητά μας για πολύ (αν και μάλλον όχι για ...πάντα) και υπάρχουν και "πιτσιρικάδες" που δε λειτουργούν όπως λες (έχω συναντήσει αρκετούς).


    Κατά τη γνώμη μου, δε χρειάζεσαι πίστη, παρά μόνο όσο είσαι απελπισμένος/η. Μετά μπορείς να την πετάξεις ελεύθερα, σα δεκανίκι που σου χρησίμευσε για να σταθείς στα πόδια σου (και πλέον ολοκλήρωσε τον κύκλο της χρησιμότητάς του) και να την αντικαταστήσεις με πιο "σοβαρά" μέσα, όπως την περιέργεια - που λέει κι ο Glenn.

    (ωχ, σαν ...πιτσιρικάς που γνωρίζει τα πάντα ακούγομαι τώρα :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Α και το "κλειδί" είναι η γνωστή ρήση:

    "Δεν πιστεύω τίποτα, δεν ελπίζω τίποτα, είμαι λεύτερος."

    Όσο απλοϊκό ή "κλισέ" κι αν ακούγεται, είναι μεγάλη αλήθεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. glenn, αλήθεια λες... η περιέργεια. Το πρώτο μας κίνητρο και το τελευταίο μας καταφύγιο... Μα πώς διάολο μου διέφυγε;

    σπίθα, το "κλειδί", ναι... Το κλειδί ποιας πόρτας ακόμα ψάχνουμε...

    mickey, ή έχεις πίστη ή δεν έχεις. Δεν τη χρησιμοποιείς κατά παραγγελία. Όσο για το ρητό στον τάφο του Καζαντζάκη, σχεδόν ουτοπικό μου φαίνεται... Κι ο ίδιος, απ' ό,τι φαίνεται και λέει ο καλός μας ο kyriaz πίστευε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. σπίθα, λες πως είναι πασπαρτού, ε; Δεν μπορώ να το πιστέψω... :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Εχμ, μια μικρή διόρθωση, αν μου επιτρέπετε. Το "δεν πιστεύω τίποτε κλπ", δεν το είπε ο Καζαντζάκης αλλά κάποιος αρχαίος που μου διαφεύγει τώρα. Όταν το είχα δει (στο πρωτότυπο) σαν αναφορά από κάποιον άλλον αρχαίο στον αρχαίο που το είχε πει, είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό. Το είχε πει ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΤΣΙ, όχι περίπου και σχεδόν.

    Αυτό καθόλου δεν μου είχε αρέσει στον Καζαντζάκη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Synas, δεν αναφέρομαι σε "θρησκευτικού τύπου" πίστη, αλλά στην πίστη σε κάποιον σκοπό. Όταν αυτός επιτευχθεί, απλά δεν έχει περαιτέρω χρησιμότητα.

    . . .

    Glenn, δεν ανέφερα τον Καζαντζάκη - ούτε η Synas έγραψε πως το είπε αυτός.

    Απλώς είναι γραμμένο στον τάφο του.

    Μάλλον ασυσχέτιστη προβολή ήταν :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Πάντως το «παν μέτρον άριστον» είναι το πιο ξενέρωτο ρητό που γνωρίζω.

    (Mε εκείνα τα ποτά τι θα γίνει;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Η γνώμη μου ως νεολαίος λοιπόν είναι η εξής:

    Δεν πιστεύω ότι το να γνωρίζεις πράγματα είναι θέμα ηλικίας, αλλά εμπειριών. Συνήθως ταυτίζουμε την ηλικία με τις εμπειρίες. Ίσως κάποιες φορές να ισχύει, δεν λέω. Αλλά νομίζω ότι δεν είναι κανόνας αυτό.
    Μπορεί στα 18 σου να έχεις ζήσει και να έχεις πάρει τόσες εμπειρίες που ο άλλος στα 80 του ούτε έχει φανταστεί.
    Μπορεί στα 20 σου να μπορείς να προτείνεις μοντέλα σε κάποιους τους τομείς, που κάποιος στα 60 του να μην μπορεί ούτε καν να τα διανοηθεί.
    Φυσικά δεν ισχύει ότι ένας στα 40 ή στα 80 του δεν μπορεί να έχει να προτείνει τα δικά του πράγματα.


    Αυτό που θέλω να πω είναι ότι δεν είναι ηλικιακό το θέμα. Ούτε επίσης είμαι της άποψης ότι η νεολαία έχει πάντα δίκιο [το ένα άκρο] ή ότι η νεολαία δεν έχει ποτέ δίκαιο [το άλλο άκρο]. Είναι θέμα ιδεών και όχι ηλικιακό.

    Παντογνώστες πάντως δεν υπάρχουν πουθενά. Ούτε στα 20 σου, ούτε στα 40, ούτε στα 80 σου, δεν είσαι παντογνώστης. Επίσης δεν μπορείς να βάλεις γενικούς μαθηματικούς τελεστές στις γνώσεις δύο ανθρώπων.
    Η ανθρώπινη γνώση είναι τόσο τεράστια που πάντα αφήνεις πολλά απ` έξω από το πεδίο σου.

    Άρα δεν έχει νόημα αυτό που λένε: "Είμαι μεγαλύτερος πρέπει να με ακούς." Κουραφέξαλα. Ίσως αυτό να ισχύει στις πάρα πολύ μικρές ηλικίες.
    Αυτό που θέλω να πω είναι ότι δεν μπορείς να είσαι 60 χρονών να πας στην Αλάσκα, να βρεις ένα μικρό Εσκιμώο και να του πεις ότι ξέρεις περισσότερα για τον πάγο απ` ότι αυτός. Θα σου χώσει μια μούντζα και θα είναι όλη δικιά σου.
    Όπως και το αντίθετο.

    Τέλος για να μην πρήζω με τις παπαριές μου.
    Η ρήση είναι: "Μέτρον άριστον", δηλαδή καλό είναι να υπάρχει μέτρο.
    Αυτό δεν το δέχομαι προσωπικά.

    Βέβαια εμείς οι Νεοέλληνες πήγαμε και προσθέσαμε ένα "Παν" μπροστά και έγινε: "Παν μέτρον άριστον", δηλαδή: Κάθε μέτρο είναι άριστο.
    Με αυτό ναι. Ο καθένας έχει δηλαδή τα δικά του μέτρα και σταθμά.

    Σας κούρασα το ξέρω, αλλά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. ...αλλά έγραψες ένα πολύ σωστό και ενδιαφέρον σχόλιο "par...alogos" :)

    (σίγουρα τα οντολογικά κουτάκια και οι XOR classifiers δεν ερμηνεύουν ορθά τους νέους, τις ηλικίες, τον κόσμο - χρειάζεται και το "ΚΑΙ" του Glenn ;))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @synas
    "Πασπαρτού" ξέρεις, ότι, δεν υπάρχει.
    Η "πόρτα" πρέπει να γνωρίζει την λέξη πίστη και δεν την γνωρίζουν, οι περισσότερες....
    Τουλάχιστον το "κλειδί" της "δικής μας" πόρτας. Τον εαυτό μας τουλάχιστον να γνωρίσουμε, το κλειδί απ' το κουτί της "Πανδώρας"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Μωρέ διάθεση για επανάσταση έχω και ιδέες επαναστατικές... Με δύο παιδιά, στεγαστικά δάνεια, γραφείο, υποχρεώσεις κλπ... Αντε το πολύ να βάλω το μαύρο μπλουζάκι και να πάω στη διαδήλωση για τα καμένα :).
    Κατά συνέπεια η ομαδικότητα και η συλλογικότητα δεν με αγγίζουν.
    Το μόνο πεδίο που μου απέμεινε να αγωνίζομαι για κάποιες αρχές είναι η καθημερινότητά μου, το επάγγελμά μου και οι ανθρώπινες σχέσεις.
    Καλημέρα σας και καλή βδομάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. L'Âge de raison του Σαρτρ... κανείς δεν μπορεί να της ξεφύγει.

    (κατά μια διαβολική σύμπτωση είναι το θέμα που διαπραγματεύεται η "νουβέλα" μου!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. glenn & mickey, ίσως να το έχουμε συνδυάσει εμείς στο μυαλό μας ότι ήταν του Καζαντζάκη κι ο ίδιος να μην το ισχυρίστηκε ποτέ. Πάνω στον τάφο σου γράφεις ό,τι γουστάρεις…

    π, καλό είναι μωρέ το ρητό, αλλά το υπερχρησιμοποιούμε. Για τα ποτά... μέιλ.

    par...alogos, ξέρεις, η γνώση της ζωής είναι κάτι διαφορετικό από τις μεταδομένες γνώσεις. Είναι τα βιώματα, ο προσωπικός σου θησαυρός, που καλώς ή κακώς χρειάζεται χρόνο για να αποκτηθεί.

    mickey, για να καταλάβουν κι οι υπόλοιποι, ο glenn λέει πως τα πράγματα δεν είναι συνήθως αυτό Ή εκείνο, αλλά αυτό ΚΑΙ εκείνο.

    σπίθα, λοιπόν: στον εαυτό μου πιστεύω!!

    adaeus, καλά, δεν είπαμε και να σηκωθούμε, να βγούμε στους δρόμους με όπλα στους ώμους! Μόνο απ’ την καρέκλα να σηκωθούμε λίγο, να ξεμουδιάσουμε κιόλας…

    vromios, L'Âge de raison δεν πειράζει… L'Âge de dépression μην είναι…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. @synas
    Το "χρυσό" κλειδί έχεις, τάλλα είναι
    επικουρικά..
    χρήσιμα και αναγκαία, αλλά χωρίς το "δικό" σου δεν αποδίδουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Χμμ,. και νόμιζα πως είμουν ο μόνος που αντιπαθούσε το ρητό "Παν μέτρον άριστον". Όχι γιατί είμαι των άκρων (και ποιός μπορεί να ορίσει πια είναι τα άκρα;) αλλά διότι είχα βαρεθεί να το ακούω συνέχεια και να το χρησιμοποιεί κόσμος για να κριτικάρει το δικό μου τρόπο ζωής που εννοείται πως δεν έχει απαραίτητα τα ίδια μέτρα και σταθμά με τη ζωή όσων με κριτικάρουν. Και ταυτόχρονα δεν μπορούσα να αντιλέγω κάτι σε αυτό γιατί είναι σαν να έλεγα πως είμαι τον άκρων. Χαίρομαι τώρα που διαβάζω και άλλες απόψεις σχετικά με αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Ο χρόνος μετρά διαφορετικά για τον καθένα ακόμα και στις γνώσεις της ζωής. Και αυτό εξαρτάται από τις συγκυρίες, τον τόπο και τον χρόνο. Και το θέμα. Εμπειρίες σε κάποιο ζήτημα μπορεί να μην αποκτήσεις ποτέ όσο χρονών κι αν είσαι και κάποιος πολύ μικρότερος να έχει στο συγκεκριμένο ζήτημα πολλές περισσότερες.
    Εγώ τουλάχιστον νομίζω ότι ηλικία και εμπειρίες δεν είναι ανάλογα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. σπίθα, ναι... Αν και όλοι προσπαθούν να σε πείσουν, πως το κλειδί σου είναι σκάρτο. Και πάν' να σου πουλήσουν σώνει και καλά τα δικά τους...

    optimus, κατ' αρχάς καλώς ήλθες απ' τα μέρη μας! Να τους γράψεις όλους εκεί που ξέρεις... Μόνο εσύ μπορείς να βάλεις όρια στη ζωή σου. Αν θες και όσο θες εσύ.

    par...alogos, είναι και δεν είναι έτσι... Φυσικά και ένα γυφτάκι π.χ. έχει φάει ήδη τη ζωή με το κουτάλι, αλλά παραμένει παιδί... Δεν είναι σώνει και καλά μειονέκτημα αυτό. Πολλές από τις εμπειρίες των μετέπειτα χρόνων, απλώς σε τσακίζουν... Αλλά όπως και να το κάνεις, δε μπορείς να συγκρίνεις τα (εσωτερικά κυρίως) βιώματα ενός 60χρονου με ενός 20χρονου, ακόμα κι αν ο πρώτος ήταν έγκλειστος σε ίδρυμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. αυτο που ειπε ο adaeus παιζει πολυ!

    πολλες φορες ειμαστε δεσμιοι της ζωης μας και δεν γινεται διαφορετικα .Ειτε μας αρεσει ειτε οχι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Να προσθέσω όμως οτι ο 80αρης μπορεί να'χει θάψει ένα παιδι και ένα εγγόνι.

    Ο 20αρης;

    Γιατί όντως δεν είναι άσπρα και μαύρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Αύρα, κυρίως αυτό παίζει. Αν υπάρχει εναλλακτική, ψάχνουμε...

    Σταύρο, μπορεί νά 'χει θάψει κι ο 20άρης... Αλλά σε γενικές γραμμές η ζωή ακολουθεί μια πορεία Α... συνηθισμένη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή