Μια σχέση δύσκολη
Μέσα σε μια ομίχλη ξένων βιωμάτων, γνώσεων, απόψεων και θέσεων, στόχων, ενοράσεων και απλών συναισθημάτων, προσπαθεί ο μαθητής να ξεδιαλύνει πράγματα άγνωστά του. Να φανταστεί. Να μπει σε μία θέση τόσο μακρινή γι’ αυτόν, όσο και οι εντυπώσεις ενός γερακιού από τον κόσμο των πόλεων.
Ο δάσκαλος είναι αυστηρός και συχνά ανυπόμονος και σκληρός. Φοβάται πως δεν θα του φτάσει ο χρόνος. Πως δεν θα μπορέσει να μεταγγίσει την με τόσο κόπο αποκτημένη σοφία του. Και γνωρίζει, πως αργά ή γρήγορα ο μαθητής θα τον εγκαταλείψει…
Ο μαθητής έχει από τη φύση του πάθος, επαναστατικότητα, έλλειψη πίστης και μια κάποια άρνηση. Αμφισβήτηση. Ο μαθητής αγαπά και μισεί τον δάσκαλο ταυτοχρόνως. Ευεργέτης και δυνάστης του συνάμα, του προκαλεί συναισθήματα ανάμεικτα και αντιφατικά. Θαυμασμό και ανταγωνιστικότητα. Βιάζεται να γίνει ο ίδιος δάσκαλος και να ξεφορτωθεί την υπεροψία τού άλλου.
Ο δάσκαλος αγαπά τον μαθητή από την πρώτη στιγμή. Βλέπει σ' αυτόν το παρελθόν του.
Ο μαθητής θα αγαπήσει τον δάσκαλο πραγματικά μοναχά αφού φύγει από την επιρροή του και μπορέσει επιτέλους να τον αντικρύσει ως ίσος προς ίσον. Βλέπει σ' αυτόν το μέλλον του.
Για ποιον απ’ τους δύο άραγε είναι πολυτιμότερη η σχέση αυτή;
Και ποια η μεγάλη της ώρα;
Καλώς σε βρίσκω! Έχασα αρκετά ενδιαφέροντα
ΑπάντησηΔιαγραφήpost (Πήρα μιά "μυρωδιά").
Νομίζω, ότι και οι δύο κερδίζουν.Δύσκολη η στιγμή του χωρισμού.
Όμορφο και χρέος του δασκάλου, να τον ξεπεράσει ο μαθητής του.
Δύσκολη σχέση, επώδυνη αλλά ουσιαστική.
Την "βιώνουμε" με πολλές μορφές στη καθημερινή μας ζωή. Και ώς δάσκαλοι και ως μαθητές, είμαστε και τα δύο ταυτόχρονα, πολλές φορές.
"Ο μαθητής θα αγαπήσει τον δάσκαλο πραγματικά μοναχά αφού φύγει από την επιρροή του και μπορέσει επιτέλους να τον αντικρύσει ως ίσος προς ίσον."
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνείς με τον Ζαρατούστρα λοιπόν...
μια καλησπέρα μόνο-
ΑπάντησηΔιαγραφήσυγγνώμη που δε σχολιάζω το κείμενο...
είμαι κάπως...μα θα συνέλθω.
Και ποια σχέση δεν είναι δύσκολη;
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι για τον μαθητή. Ο δάσκαλος είναι συνήθως μοναδικός για τον κάθε μαθητή ενώ ο δάσκαλος λογικά θα έχει πολλούς μαθητές. Απλοϊκό ακούγεται το ξέρω. Ίσως συνολικά για τον δάσκαλο η σχέση με όλους τους μαθητές του να ειναι πιο πολύτιμη.
Α!Ξέχασα. Ωραίο τραγούδι
ΑπάντησηΔιαγραφήσπίθα, σ' ευχαριστώ που έθεσες το θέμα στην ευρύτερη βάση του...
ΑπάντησηΔιαγραφήglenn, γενικώς συμφωνώ μέσες-άκρες με τον Νίτσε.
Γεια σου, kyriaz μου... Μην ανησυχείς, εγώ εδω είμαι... Σε περιμένω...
maxim, δυστυχώς δεν είναι καθόλου απλοϊκό... Κάποτε, κάπου, ο δάσκαλος είχε μόνο έναν μαθητή (κάθε φορά)...
Καλημέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω πως κερδίζουν και οι δύο.Φτάνει το όποιο μάθημα τους ενώνει να το κάνουν και οι δύο με χαρά και όχι καταναγκαστικά ή επειδή έτυχε.
όλα θα πάνε καλά, το μάθημα :-) Πολύ αστεία μου φαίνεται αυτή η λέξη, γιατί μου θυμίζει σχολείο. Φυσικά και όχι καταναγκαστικά ή τυχαία... Είχα στο νου μου "μαθήματα" και σχέσεις ζωής... Έχεις ακούσει καμιά φορά ακόμα και σήμερα, που λένε διάφοροι "Ο ταδε ήταν Ο δάσκαλός μου"; Αυτό... όχι ο χημικός κι η αγγλικού...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τον δάσκαλο αναμφίβολα νομίζω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν έχεις αναλάβει έστω και για λίγο αυτό τον ρόλο νομίζω ότι θυμάσαι πολύ έντονα πως ένιωθες όταν ο μαθητής σου, σου έδειχνε με κάποιο τρόπο ότι τον είχες πραγματικά σημαδέψει..
Η πιο δύσκολη ώρα...
Η πρώτη και η τελευταία φαντάζομαι...εξίσου.
navigator, η πιο μεγάλη ώρα ρώτησα... όχι η πιο δύσκολη. Ποια είναι η ώρα της "συνάντησης";
ΑπάντησηΔιαγραφή