Header Painting by Agapi Hatzi

Τετάρτη, Οκτωβρίου 03, 2007

Φευγαλέα…


Αναποδογυρίζουμε τις ζωές μας,
τις κάνουμε θέατρο του παραλόγου.

Στο background τραγούδια από εποχές παλιότερες,
γραμμένα για άλλους.
Οικειοποιούμαστε τα χρώματα
των φωνών, των ήχων, των συναισθημάτων…

Οι μορφές μας αντανακλώνται πάνω στα σύννεφα,
φεύγουν μαζί τους, αποδημούν.

Τελευταίες εικόνες από έναν κόσμο ονειρογέννητο,
εύθραυστο σαν δημιούργημα από ζάχαρη και κανέλα,
επενδυμένο με πάγο.

Και το απόγευμα είναι ζεστό·
λειώνουμε αργά και διαχεόμαστε στο σκοτάδι της πρώιμης νύχτας.

Πίκρα· μόνο πίκρα μένει στο τέλος,
και ένα νεύμα

«Κρίμα…»
...

6 σχόλια:

  1. Έτσι -μα ακριβώς έτσι- είναι το κάθε τέλος. Δεν θα μπορούσες να το περιγράψεις καλύτερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ήταν πολύ όμορφο το ποστάκι σου...

    Όπως τραγουδά και η Τάνια,

    "Πάρτε με σύννεφα μαζί...άρματα του αιθέρα...μια ζωή μια μέρα..πάρε με σύννεφα μαζί..."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. synas said...
    Και ποτέ δεν θα μάθουμε την αλήθεια... κανενός... Ούτε καν τη δική μας...
    απόψε είναι η νύχτα των άσχετων σχολίων μάλλον...
    μ άρεσε η απάντησή σου στην 3pd μας κι ας μην διάβασα το ποστ... υπάρχει λόγος..αύριο με καθαρό μυαλό...
    αν συνδυάσω το σχόλιο της 3pd εδώ με το σχόλιο που μ άφησε.. κάθε τέλος;;;;
    Μην πολυδίνεις σημασία..
    νύχτα είναι θα περάσει..
    χρειάζομαι τη δική σου σκέψη/οπτική
    καλό βράδυ.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. 3 pad, θα μπορούσα... ή μάλλον: κάποιος άλλος θα μπορούσε.

    navigator,
    Καράβια με κρυφή αποστολή
    τις νύχτες φεύγουν στη σιωπή...

    alkyoni, άλλο τραγούδι κι αυτό:
    Μα δεν πειράζει, νύχτα είναι, θα περάσει
    κι ίσως αύριο το πρωί να σ' έχω ξεχάσει.
    Θεέ μου, τι ψέμα, δε σ' έχω ξεπεράσει
    Νύχτα είναι... θα περάσει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μου ήρθε στο μυαλό το τραγούδι των Πυξ-Λαξ:"δε θα δακρύσω πια για σένα/και μη ρωτάς για μένα".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. όλα θα πάνε καλά, θά 'χει προφανώς κανέναν ροοστάτη ο τύπος που τό 'γραψε αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή