Header Painting by Agapi Hatzi

Τρίτη, Οκτωβρίου 02, 2007

Εμπρός!
















Προσπαθώ να κάνω κάτι. Να απαλλαχθώ από κάτι.
Χώνεσαι εύκολα μέσα σε μια κωλοκατάσταση, αλλά δύσκολα βγαίνεις.
Σα να ξεχνάς, πώς ζούσες πριν.

Σκέπτομαι μερικές φορές, πως το κόλπο είναι να θυμηθείς.
Να βάλεις το μυαλό σου στο παλιό mode. Του «χωρίς αυτό».

Όμως το «χωρίς» έχει αρνητική χροιά και νοιώθεις αυτομάτως στέρηση.
Η θετική σκέψη έχει καλύτερα αποτελέσματα.
Θετική όχι με την έννοια που της δίνουν οι NewAgeάδες.
Με την γραμματική έννοια: κατάφαση.
Τώρα θα κάνω αυτό κι εκείνο. Όχι ΔΕΝ θα κάνω το άλλο.

Με την ίδια λογική, κακώς είπα πως θέλω να απαλλαχθώ από κάτι.
Κακώς είπα, πως θέλω και να γυρίσω πίσω, στην παλιά μου κατάσταση.
Όχι, θέλω να προχωρήσω.

Αυτές είναι μάλλον οι κερδισμένες αποφάσεις:
αυτές που σε παρακινούν και σε κινούν προς τα εμπρός.


Εμπρός; Hallo? Hello? Ναι; Ναι; (Μου το κλείσανε!)

16 σχόλια:

  1. Ξεκίνησα να αφήσω ένα σχόλιο στο προηγούμενο ποστ αλλά επιστρέφοντας από τη σύνδεση μια και δεν δέχεστε "ανώνυμα" σχόλια είδα αυτό το καινούργιο.

    Θα επιμείνω συνδέοντας το προηγούμενο με αυτό και θα σας πω (κάνοντας τον έξυπνο) πως όπως γίνεται με όλους τους καρπούς, έτσι και μ αυτόν της ζωής, μόνο ξεφλουδίζοντας όλα τα περιτά γευόμαστε την ουσία της.

    Τώρα αν αυτό το ξεφλούδισμα μας οδηγεί στο πριν ή στο μετά (και τι είναι εν τέλει πριν και μετά), είναι μια μεγάλη - και τελικά άνευ σημασίας κουβέντα. Μια και το ζητούμενο δεν είναι παρά η ουσία, το περιεχόμενο, η ζωή - και η γεύση της...

    Καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το point σου synas είναι και επιστημονικά αποδεδειγμένο. Ο χώρος είναι πολύ λίγος για περαιτέρω εξηγήσεις. Πάντως ο τρόπος που περιγράφεις είναι ο ενδεδειγμένος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Synas, αν και οι αρνητικές σκέψεις ή αποφάσεις οδηγούν σε θετικά αποτελέσματα, τότε να σκέφτομαι με το χωρίς. Αλλά καλύτερο αυτό που λες. Ποτέ ένα βήμα μπρος δεν είναι το ίδιο με ένα παλαιότερο. Δεν χρειαζόμαστε παρά τη σοφία της μνήμης, όχι τους χάρτες για να κάνουμε τις ίδιες διαδρομές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Προσωπικώς, άποψη μου είναι σε τέτοιες περιπτώσεις να κάνεις μία τελείως δημοκρατική συζήτηση, δηλαδή εσύ και ο εαυτός σου, για ν΄αποφασίσεις που θέλεις να είσαι. Στην κωλοκατάσταση ή εκτός;
    Όπου αποφασίσεται εσύ και ο εαυτός σου, εκεί πας.
    Μορφωμένα πράγματα που λέει και ο Γεωργίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. vromios, οι κωλοκαταστάσεις είναι ακριβώς εκείνες που σε "κλείνουν", που δεν σ' αφήνουν να απολαύσεις τη γεύση της ζωής.

    glenn, thanks για την επιστημονική κατοχύρωση!

    doratsirka, πάμε γι' άλλες πολιτείες μελλοντικές, να βρεθούμε σ' εμπειρίες αληθινές... (πού το θυμήθηκα αυτό τώρα;;)

    chris, έτσι... σχιζοφρενικό debate...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. μάλλον είσαι ένα βήμα πέρα από την κωλοκατάσταση, αφού πέρασες την περίοδο της αυτολύπησης και του αυτομαστιγώματος.είσαι σε καλό δρόμο. καλό σημάδι και ο αυτοσαρκασμός. όταν επιστρατεύεται το χιούμορ είναι πάντα καλό (όχι ότι ήταν παροπλισμένο :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Οτιδήποτε αρνητικό, σε πάει πίσω.
    Σωστά.
    Πρέπει να είμαστε έτοιμοι να ξεφορτωθούμε το παλιό για να ζήσουμε το καινούριο. Επίσης σωστό. Αλλά δεν ξέρω πώς γίνεται αυτό. Δηλώνω αναρμόδια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Εχεις βρει το δρόμο σου, δε χρειάζεται να προσθέσω τίποτε. Αρκεί να το τηρήσεις (εδώ σε θέλω μάστορα). Την καλησπέρα μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Εμπρός λέει!

    Ελα όμως που εσύ πας εμπρός, σε στημένο παιχνίδι (ας πούμε σε πίστα που δεν έχεις εσύ τον έλεγχο, και ο κατασκευαστής την έχει φτιάξει έτσι ώστε μετά από πολύυυυ δρόμο, να γυρνάς κυκλικά στην αρχή... Ελλαδιστάν ας πούμε!)

    Λοιπον, να πω κάτι άσχετο:

    Εγκαίνια στο

    Doncat and Friends!

    Για περάστε!!!
    :))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Καθυστερημένα χρόνια πολλά.

    Sorry που άργησα, όχι ότι δεν το είχα δει, απλά η συγκεκριμένη ημερομηνία έχει κάτι πολύ δυσάρεστο για μένα και δεν ήθελα να σου χαλάσω τη διάθεση.

    Από χθες όμως είμαι καλύτερα και κάλλιο αργά παρά του χρόνου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. dawk, αυτολύπηση κι αυτομαστίγωμα δεν περνάω ποτέ. Το πολύ-πολύ λίγη βραδείας καύσης αυτοκαταστροφικότητα σε όποια μορφή τη βρω εύκαιρη... :)

    3 pad μου, έλα τώρα... αφού ξέρεις! Κάνεις κάτι άλλο!!

    adaeus, μην με μπερδεύεις: μετράω τώρα!!! Μία μέρα, δύο μέρες, τρεις μέρες...

    aphrodite, περάσαμε, περάσαμε...

    Σ' ευχαριστώ πολύ, Άγγελε. Ελπίζω να σου φύγουν μια και για πάντα οι κατήφειες, γιατί δεν σου ταιριάζουν καθόλου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. η φωτο, μια νότα αστειότητας και αισιοδοξίας
    και μετά το κείμενο
    που ήταν ανάλογο του μονόλογου του ποιανού ήταν δε θυμάμαι, του κλοντέλ; που τον άκουσα μικρή από μια αθάνατη, που φυσικά πέθανε, φοβερή ελληνίδα (μα το μυαλό μου αλτ!συχαμάιερ)
    σα να ήσουν το προσωπικό σχόλιο εκείνου του πικρού, πικρότατου μονολόγου απ'το τηλέφωνο
    το χωρίς, το μετά...

    και μετά το εμπρός!

    πολύ μα πολύ καλό.
    έτσι η νότα της αισιοδοξίας ένωσε φωτο και κείμενο με νόημα.
    να'σαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. εσένα τουλάχιστον η ντόρα δεν σου σχολίασε το new age όπως έκανε σε μένα!!!!!!!!!
    :)
    φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Στο κλείσανε? Δηλαδή μόνη σου τα λεγες μόνη σου τ' άκουγες?
    Λοιπόν
    Τράβα μπρός
    κι όσα πάνε κι όσα ρθουνε
    Τράβα μπρός

    ΤΡάβα μπρος και μη σε μέλλει
    Θάρρος η ζωή μας θέλει
    ( που λέει και το τραγουδάκι)

    Επίσης αυτή στη φωτο είναι η Lucille Ball? Πως το λέγανε αυτό το μαυρόασπρο εργάκι που βλέπαμε μικρές? Εκεί γύρω στις 4:00 μετά το σχολείο?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. abttha, νά 'σαι κι εσύ καλά... καλώς ήλθες.

    alkyoni, γιατί την αποποιήθηκα...

    pussy, Λούσυ το λέγανε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή