Header Painting by Agapi Hatzi

Τρίτη, Δεκεμβρίου 04, 2007

Μια βόλτα στο Κολωνάκι…



Πώς ακόμα κι η πιο «παράδοξη» ιδέα βρίσκεται ξαφνικά 
υπό την επεξεργασία τόσων διαφορετικών εγκεφάλων 
μέχρι που αρχίζει να μετατρέπεται σε ρεύμα 
και συν τω χρόνω σε κυρίαρχη άποψη; 
Ή ακόμα και σε ιδεολογία;

Θα μπορούσε να υποθέσει κανείς, 
πως κάποια σκέψη γεννιέται στο μυαλό ενός ανθρώπου 
και ταξιδεύει αυτομάτως με την ταχύτητα του φωτός 
στα κεφάλια άλλων 5-10-1000 «συναφών» ανθρώπων…

Η άμεση απάντηση της επιρροής μού ακούγεται σχεδόν ψέμα: 
ειλικρινά, αποφεύγοντας να διαβάζω σχεδόν το παραμικρό, 
εμφανίζονται ξαφνικά μπροστά μου «στόματα» τόσο τυχαία, 
όσο και το να μου πέσει ένα τούβλο στο κεφάλι, 
ενώ περπατώ στο Κολωνάκι ψάχνοντας μοναχά 
για ένα πρωτότυπο ζευγάρι παπούτσια.

Είναι όμως σαφές: βαδίζοντας αφηρημένα προς τη Χάριτος 
και με μία κρυφή δυσαρέσκεια για την ύπαρξή σου 
(«Τι σκατά θα το κάνω άλλο ένα ζευγάρι κωλοπάπουτσα;»), 
περνάς δίχως καν να το αντιληφθείς μέσα από τη δίνη της καινούριας «ιδέας». 
Μέσα από ένα νέο φάσμα της πραγματικότητας.

Κάπως έτσι πρέπει να λειτουργεί… 
Είναι χωροχρονικό το ζήτημα: 
η ίδια η πορεία σού αποκαλύπτει νέους «δρόμους» 
και δεν το κάνει μοναχά για 'σένα…

Δεν περνάς τυχαία, όχι. 
Η κοινότητα -και η τύχη- των ανθρώπων έγκειται στα ερωτήματα 
και στη ρότα που σχεδόν ασυνείδητα επιλέγουν για να φτάσουν στη Χάριτος 
ή όπου στο διάολο έχουν αποφασίσει να πάνε… 
Αυτό κι αν δεν έχει σημασία· ο προορισμός…

Κι αντί λοιπόν για παπούτσια, 
βρίσκεσαι με μια ιδέα να σου τριβελίζει την κεφαλή. 
Κάνεις μεταβολή και σταδιακά μεταμορφώνεται όλο σου το είναι…

Πάντως -για να επιχειρήσω μία πρώτη προσέγγιση στο αρχικό ερώτημα-, 
σα να καταλαβαίνω για πρώτη φορά εκείνην τη μανία των θεωρητικών 
να συνδέουν κάθε νέο ρεύμα με τις συνθήκες της εκάστοτε εποχής: 
ναι, τα ίδια τα πράγματα διεγείρουν κάποια πρωτογενή σκέψη σε πολλούς αποδέκτες ταυτοχρόνως. 
Η επιρροή επέρχεται πολύ αργότερα.



8 σχόλια:

  1. Δεν μιλάς για την Χάριτος στο Κολωνάκι, έτσι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. απίστευτο...ακριβώς αυτό μάς συνέβη. κι έχει ξαναγίνει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εγώ ξέρω ότι έχουμε γίνει όλες μας shoe-addicts και δεν ξέρω πώς μας μπήκε αυτή η ιδέα ταυτόχρονα στο κεφάλι και ξετινάζουμε τις πιστωτικές μας!

    (μα Κολωνάκι κι εσύ παιδάκι μου... έχει κάτι παπούτσια, Λος Καύλος Τοτάλος, αν την ξέρεις τη φίρμα!)
    ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολύ ενδιαφέρουσες σκέψεις. Και το περίεργο είναι πως αυτό το νέο φάσμα πραγματικότητας εμφανίζεται την ίδια στιγμή σ' έναν άνθρωπο που ψάχνει για παπούτσια στην Αθήνα, σ' έναν άλλον που ψάχνει για μια ηλεκτρική συσκευή στη Βιέννη, και σ' έναν τρίτο που πίνει τον καφέ του στο Όσλο.
    Αργότερα, ακολουθούν κι άλλοι. Όλοι εκείνοι που ένιωθαν την αλλαγή γύρω τους και μέσα τους, χωρίς όμως να μπορούν να την εκφράσουν με λόγια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. σπίθα, γι' αυτήν μιλάω... :)

    dawk, είδες;

    aphro, απ' το Sex and the city, ίσως; Λος Καύλος Τοτάλος σφαιρικώς...

    3 pad, μπορούν... το κάνουν πολλοί...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κορίτσια τρελαθήκατε?????????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. pussy, γιατί τρελλαθήκαμε καλέ; Επειδή είδαμε για λίγο τον κόσμο με μάτια "Λος Καύλος Τοτάλος"; :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Σε λάθος μπλόγκ ..ήρθα..
    Αιδώς..

    ΑπάντησηΔιαγραφή