Header Painting by Agapi Hatzi

Δευτέρα, Δεκεμβρίου 03, 2007

Αποκλείεται;



















Ένας φίλος μου έλεγε «Σ’ αγκραβδίλιφ».
Ήταν αυτό που ένοιωθε για μένα.
Πολλές φορές δεν υπάρχουν λέξεις,
που να εκφράζουν ακριβώς αυτό που νοιώθεις.
Μπορείς ίσως να το περιγράψεις -κι αυτό δύσκολο πολύ-,
αλλά όχι να το χωρέσεις σε μία ή δύο απλές, μικρές λεξούλες.

Υπάρχουν τόσα συναισθήματα και τόσες αποχρώσεις…

Είχα δει κάποτε έναν πίνακα στο Λούβρο ή στο Πομπιντού; δεν θυμάμαι·
ήταν όλος ένα χρώμα και τον είχε φτιάξει κάποιος σχετικά προσφάτως.
Λεγόταν μπλε τάδε (προφανώς το όνομα του καλλιτέχνη)
και το είχε ανακαλύψει αυτός!
Δεν είναι άξιον απορίας;
Ν’ ανακαλύψει κάποιος εν έτει -ξερω ‘γώ- 1970,
μία απόχρωση του μπλε, που δεν υπήρχε πουθενά έως τότε;

Ίσως λοιπόν κάποιες στιγμές να πρέπει να καταφεύγουμε σε λέξεις δικές μας,
για να αποδώσουμε τα πολύ ιδιαίτερα συναισθήματά μας…
Και τις ιδιαίτερές μας σχέσεις…
Αν υπάρχει κάποιο καινούριο μπλε,
αποκλείεται να υπάρχουν και πρωτοφανή συναισθήματα;
Ή ακόμα και σχέσεις τέτοιες;

12 σχόλια:

  1. ..καθόλου...κάθε άλλο.
    Ασε, που το μπλέ είναι το χρώμα μου...
    από αποχρώσεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Rothco ίσως? (ο ζωγράφος)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ό,τι έχουμε νιώσει τό 'χουν νιώσει κι άλλοι πριν από μας.
    Το μόνο που μας μένει είναι να παίζουμε με τις λέξεις. Εκεί είναι άπειροι οι συνδυασμοί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δυστυχώς ή ευτυχώς, συνας η γλώσσα είναι ένα εργαλείο επικοινωνίας με όλες τις συμβάσεις και τους συμβιβασμούς που εμπεριέχει αυτή η διαπίστωση. Σε αντίθεση με την 3pad εγώ πιστεύω πως αυτό που νιώθει ο καθένας μας είναι πάντα εντελώς διαφορετικό από αυτο που νιώθει και αντιλαμβάνεται ο άλλος. Αν ο καθένας μας είχε τη δυνατότητα να ανακαλύπτει δικές του λέξεις για να εκφράσει τα συναισθήματά του, σε διαβεβαιώ πως κανείς δεν θα μπορούσε να επικοινωνήσει με κανέναν! Θα ζούσαμε σε έναν πύργο της Βαβέλ!

    Όμως αυτή η αβάσταχτη ανάγκη των δημιουργικών ανθρώπων να εκφράσουν την έντονη εσωτερικότητά τους και τον πλούτο των συναισθημάτων τους είναι που γεννά την Τέχνη. Και στην Τέχνη, τίποτα δεν αποκλείεται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ναι νομίζω οτι υπάρχουν πρωτοφανή συναισθήματα (τι ωραία λέξη!) που τα νιώθουμε μόνο εμείς γιατι γιατι διαφέρουμε μεταξύ μας.Και στο πώς σκεφτόμαστε και στο πώς βιώνουμε τα συναισθήματα.Και ναι με αυτη την έννοια πρέπει να υπάρχουν και τέτοιες σχέσεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. σπίθα, και πού να τις ξεχωρίσει κιόλας κανείς... Άσε που πολλοί μπερδεύουν το μπλε ακόμα και με το πράσινο...

    pussy, μερικές φορές προσπαθώ να θυμηθώ το όνομα των φίλων μου! Τι με ρωτάς τώρα;;

    3 pad, και οι συνδυασμοί του DNA είναι όμως άπειροι... Άμα τους φορέσεις, δε, καπέλο και τις εμπειρίες...

    vromie, γιατί; Τώρα που ζούμε;; Για πλάκα τις έχουμε τις λέξεις... Για να λέμε την ώρα...

    pixie, έτσι υποψιάζομαι τελευταίως... πως μπορεί και να υπάρχουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ...άσε που κυκλοφορεί και πολύ...
    "αχρωματοψία"!
    Πολλοί δε, τα βλέπουν όλα γκρί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Φυσικά και υπάρχουν πρωτοφανή συναισθήματα,πιστεύω δε ότι και τα συναισθήματα έχουν αποχρώσεις.Το δύσκολο είναι να πείσεις τον απέναντι ότι το κόκκινο που φαινομενικά είναι κόκκινο εσύ το βλέπεις ροζ ή μπορντώ και ως εκ τούτου νιώθεις διαφορετικά.Έχω βρεθεί σε τέτοια θέση αλλά κατάλαβα ότι δύσκολα ο άλλος μπορεί να μπει στα δικά σου μάτια,μυάλό,καρδιά,ψυχή και να δει τις δικές σου αποχρώσεις.Έτσι αρκούμαι σε αυτό που νιώθω,μόνο για μένα.
    Καλησπέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Μάλλον μιλάς για τον Yves Klein ε? Εκτός αν μιλώς... μ'άλλον!

    Η ραδιο-αρβύλα λέει ότι σε κάοιο πάρτυ πότισε τους καλεσμένους του ο αθεόφοβος ειδικό χρώμα (υδατοδιαλυτή μπλε μπογιά) μέσα σε curacao (που έκρυψε καλά το χρώμα, μια που είναι μπλε απόχρωσης), γιατί ήθελε να κατουλάνε όλοι την άλλη μέρα, μακάρι και τις 2-3 επόμενες, μπλε τσισάκια (είδες πόσο γλυκά τα λέω?!) στη λεκάνη και να έχουν λίγη από την τέχνη του μεσα τους...

    Ωραίος ο μάλλον!
    :)))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Οσο για τα πρωτοφανή συναισθήματα, θυμήθηκα αυτό που είπε ο Γούντυ Αλλεν, ότι ο πρώτος άνθρωπος που πέθανε, θα πρέπει να δοκίμασε μεγάλη έκπληξη...
    :)))))

    Οκ, σόρρυ, σοβαρά τώρα, δεν αποκλείεται φυσικά- αν και δεν έχουμε αρκετά χρόνια να τα ζήσουμε όλα, τα γνωστά και τα καινούρια, τ'άγνωστα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. σπίθα, ναι... οι ταύροι ας πούμε... κι ας λένε πως τους ερεθίζει το κόκκινο... την κίνηση του πανιού ακολουθούν... Άσχετο... :-)

    όλα θα πάνε καλά, αυτό θα ήταν πράγματι μία πρωτοφανής σχέση: να καταλαβαίνεις τα ίδια με τον απέναντι.

    aphro, μ' άλλον μιλάω μάλλον... Και δεν είμαι η πρώτη που μιλάω μ' άλλον· μάλλον...

    ΑπάντησηΔιαγραφή