Header Painting by Agapi Hatzi

Δευτέρα, Δεκεμβρίου 18, 2006

Ανευθυνότητα
















Κατηγορούμε ο ένας τον άλλον για τις δικές μας αμαρτίες, για τα δικά μας λάθη, για τις δικές μας ανασφάλειες και φόβους. Ίσως το κυρίαρχο στοιχείο αυτής της κοινωνίας που ζούμε να είναι η ανευθυνότητα. Η βαθιά, η καίρια, η εσωτερική ανευθυνότητα.

Μπορεί ν’ αναλαμβάνουμε projects και έργα τεράστια, δεν αναλαμβάνουμε όμως την ευθύνη των απλών, καθημερινών μας πράξεων, της σκέψης και της συμπεριφοράς μας απέναντι στον εαυτό μας και τον απέναντί μας.

Κρυβόμαστε πίσω από χιλιάδες χαζές δικαιολογίες, ταμπού, προκατασκευασμένες θεωρίες και ψυχαναλυτικές ασάφειες, προκειμένου να μην κοιτάξουμε κατάματα τις πληγές και τους φόβους μας.

Βλέπουμε μόνο την αντανάκλασή τους στα απορημένα μάτια των απέναντι, στα θυμωμένα μάτια, στα δακρυσμένα μάτια. Και λέμε μέσα μας, πως αυτοί ευθύνονται για τα βάσανά τους, ίσως έχουν κρυμμένη οργή ή πάσχουν από λανθάνουσα κατάθλιψη.

Ναι, έτσι θα είναι, όλοι φέρουμε μέρος της ευθύνης, όμως κανείς τελικά δεν την αναλαμβάνει. Όλοι απαιτούν απ’ τον άλλον να σεβαστεί τις ιδαιτερότητές τους, κανείς όμως δεν σέβεται τις ιδιαιτερότητες του άλλου. Και κυρίως κανείς δεν καταβάλλει την ελάχιστη προσπάθεια να διακρίνει μεταξύ ιδιαιτερότητας και βάναυσης καταπάτησης του κόσμου του άλλου. Ή ακόμα και του κόσμου του δικού του, του αληθινού και όχι του φαντασιακά πλασμένου.

Μοναδική μας «άμυνα» η ψυχική απομάκρυνση -απ’ τον εαυτό μας και απ’ τους άλλους. Μοναδική μας «λύση» να ελαχιστοποιήσουμε σημειακά, συμπτωματικά τις ασυνείδητες επιθέσεις, εσωτερικές και εξωτερικές. Επί της ουσίας, λόγος κανείς... Κανείς δεν φέρει ευθύνη. Και οι πληγές βαθαίνουν, η μοναξιά μεγαλώνει, ο φόβος γιγαντώνεται κι η λέξη ευθύνη έχει θέση μόνο απέναντι στους «αφέντες», τα παιδιά, τους ανήμπορους και τους αναξιοπαθούντες. Σχεδόν επιβεβλημένη.

Κι εκεί με φειδώ βέβαια… μην το παρακάνουμε κιόλας! Έχουμε κι εμείς τα προβλήματά μας…

8 σχόλια:

  1. Από παντού ακούγεται "εγώ πάντως δε φταίω".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ομολογώ πως δεν το κατάλαβα καλά το νόημα. Θα μπορούσες να γίνεις κάπως σαφέστερος?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ladybug, όχι! Κανείς δεν φταίει! Ποτέ!

    eleni63, κοίτα... σαφέστερος δεν θα μπορούσα να γίνω... Σαφέστερη, ίσως...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. διάβασε αν θες το σχόλιό μου στο προηγούμενο ποστ της ορέλιας και τα σχόλιά μου στον αστεροϊδή και μετά πες μου γι ανευθυνότητα...
    :|
    σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. λάθος το σχόλιό μου στην ορέλια ειναι στο ποστ
    " διαλογος με την ποιητρια "

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ένας καθηγητής μου είχε πει το καταπληκτικό.αν πας σε μία δημόσια υπηρεσία και ρωτήσεις ποιος είναι ο υπεύθυνος κανείς δεν θα απαντήσει.άρα λέει η επόμενη ερώτηση που πρέπει να κάνουμε είναι συγνώμη αλλά είστε όλοι ανεύθυνοι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. alkyoni, ναι, κάποια στιγμή λες "Enough is enough"...

    maxim glendower, αμ τι είναι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Boys Don't Cry - The Cure

    I would say I'm sorry
    If I thought that it would change your mind
    But I know that this time
    I've said too much
    Been too unkind


    (refrain)
    I try to laugh about it
    Cover it all up with lies
    I try and
    Laugh about it
    Hiding the tears in my eyes
    'cause boys don't cry
    Boys don't cry

    I would break down at your feet
    And beg forgiveness
    Plead with you
    But I know that
    It's too late
    And now there's nothing I can do

    (refrain)

    I would tell you
    That I loved you
    If I thought that you would stay
    But I know that it's no use
    That you've already
    Gone away

    Misjudged your limits
    Pushed you too far
    Took you for granted
    I thought that you needed me more


    Now I would do most anything
    To get you back by my side

    (refrain)

    ΑπάντησηΔιαγραφή