Header Painting by Agapi Hatzi

Δευτέρα, Ιουλίου 10, 2006

Περί μυωπίας
















6 ετών ήμουν μονάχα, όταν οι γονείς μου παρατήρησαν, πως πήγαινα πολύ κοντά στην τηλεόραση και πως έκλεινα λίγο τα μάτια, για να δω καλύτερα. Με πήγαν λοιπόν σ’ ένα οφθαλμίατρο-τρελό επιστήμονα (κάτι σε Dr Mueller από ελληνική ταινία) και το πόρισμα: μυωπία.

Τα γυαλιά τα φορούσα μέχρι την εφηβεία μόνο στην τηλεόραση και στον πίνακα. Κυκλοφορούσα η καλή σου στο δρόμο με 5 βαθμούς μυωπία, δεν έβλεπα την τύφλα μου, περνούσα δίπλα από γνωστούς, δεν τους χαιρετούσα, μου βγήκε και το όνομα, πως ήμουν σνομπ.

Στην εφηβεία ανέβηκε κι άλλο η μυωπία (8,5 βαθμούς πήγε) και υποχρεώθηκα να φοράω συνέχεια γυαλιά. Αλλά τότε δεν μ’ ένοιαζε και πολύ. Είπαμε, στην εφηβεία δεν μ’ ένοιαζε τίποτα.

Στα 18 αποφάσισα να βάλω φακούς.
Προβλήματα. Στη θάλασσα ή που θα έκανα μπάνιο με τους φακούς, όπου κολυμπούσα σαν τα σκυλάκια –το νερό να φτάνει το πολύ μέχρι το λαιμό-, η που θα έκανα χωρίς φακούς και θα τσακιζόμουν δεξιά-αριστερά σε διάφορα βράχια.
Επίσης, πόνοι, τσουξίματα, ντράβαλα, κουτάκια, παρακουτάκια, βάλε-βγάλε. Αλλά γενικώς εντάξει. Απ’ το ολότελα, καλή κι η Παναγιώταινα.

Ώσπου κάποια στιγμή έπαθα μια χοντρή μόλυνση κι ο γιατρός μου είπε, πως δεν έπρεπε να φοράω φακούς για ένα χρόνο τουλάχιστον. Εναλλακτικά, θα μπορούσα να κάνω επέμβαση με laser και να ξεφορτωθώ τη μυωπία μου μια και καλή. Έ, δεν ήθελε και πολλή σκέψη! Στο τέλος της εβδομάδας ήμουν στην κλινική, έτοιμη να κάνω την επέμβαση.

Ωραία κλινική, άνετη, σου δίνουν κι ένα ηρεμιστικούλι πριν μπεις, την ακούς κιόλας. Μια χαρά… Μετά μπαίνεις σ’ ένα δωματιάκι και σε ξαπλώνουν σ’ ένα κρεβάτι, όπου πάνω απ’ το κεφάλι σου είναι το μηχάνημα των laser. Το μηχάνημα αυτό σου κόβει πρώτα τον κερατοειδή περιφερειακά της κόρης, σηκώνει το «καπάκι», που μόλις έκοψε κι εκεί έρχονται τα άλλα laser, που αλλάζουν την καμπυλότητά του στο εσωτερικό του και διορθώνουν μ’ αυτόν τον τρόπο τη μυωπία.

Φεύγεις μετά από 15’ όρθιος και βλέποντας σχεδόν κανονικά. Εμένα έτσουζαν τα μάτια μου πάρα πολύ και δάκρυζα συνεχώς και πονούσα. Μετά την επέμβαση σου δίνουν και κάτι ειδικά γυαλάκια –σαν κι αυτά που φορούν οι κολυμβητές- για να μην τρίψεις κατά λάθος τα μάτια και κουνηθεί το «καπάκι», που δεν έχει «κολλήσει» ακόμη καλά.

Επίσης, πριν φύγεις απ’ την κλινική, πληρώνεις κιόλας. Δεν στην κάνουν τσάμπα. Η επέμβαση κοστίζει περίπου 2.500 Ευρώ. Αν έχεις ιδιωτική ασφάλεια και το συμβόλαιό σου έχει κλείσει ήδη δυο χρόνια, σε καλύπτει πλήρως, γιατί θεωρείται ένα είδος αναπηρίας. Και είναι. Σκεφθείτε να μην υπήρχαν γυαλιά! Θα κυκλοφορούσαμε κανονικά, με μπαστουνάκι και ειδικά εκπαιδευμένο σκύλο. Κι ο Όμηρος, που τον έλεγαν τυφλό, μάλλον κανά 10άρι βαθμούς μυωπία θα είχε…

Όταν πληρώνει η ασφάλεια, η τιμή πάει στα 3.600. Τι μ’ ένοιαζε εμένα; Δεν πα’ να πήγαινε και 8.700; Ούτως ή άλλως συνεννοήθηκα με το γιατρό να του τα δώσω, αφού πληρώσει η ασφάλεια. Νομίζω, πως κάτι καλύπτει και το δημόσιο, αλλά δεν είμαι σίγουρη.

Την επέμβαση την κάνουν πολλές κλινικές, αλλά καλό είναι να την ψάξεις λίγο, για να διαλέξεις γιατρό. Η top κλινική γι’ αυτήν τη δουλειά θεωρείται η πανεπιστημιακή της Κρήτης. Πας για διακοπές, φτιάχνεις και τα μάτια σου. Εκεί κοστίζει και φθηνότερα: ένα πεντακοσάρικο το κάθε μάτι. Άμα δεν σου φτάνουν τα λεφτά, μπορείς να κάνεις μόνο το ένα μάτι και να τα δουλεύεις εκ περιτροπής: άμα θες να δεις κάτι, ανοίγεις το καλό μάτι, αν δεν θες, το άλλο. Τέλεια…

Πήγα σπίτι λοιπόν κλαίγοντας από τον πόνο, έβαλα τα γυαλάκια και την έπεσα για ύπνο. Έτσι κάνω πάντα, όταν πονάω, μέσα ή έξω: κοιμάμαι.
Ξύπνησα μετά από 3 ώρες, ανοίγω τα μάτια και –ω, θαύμα- έβλεπα! Έβλεπα τηλεόραση χωρίς γυαλιά κι από κανονική απόσταση! Καταπληκτικό! Κι ο πόνος είχε σχεδόν περάσει.

Τις επόμενες ημέρες βάζεις κάτι κολλύρια και τέτοια, αλλά γενικά μπορείς να συνεχίσεις τη ζωή σου κανονικά. Τη νύχτα είναι λίγο περίεργα στην αρχή τα πράγματα, ειδικά με την οδήγηση. Εγώ έβλεπα τα φώτα με στεφάνια γύρω-γύρω και τους ανθρώπους σα σκιές, που εμφανίζονταν ξαφνικά από το πουθενά. Ευτυχώς, δεν πάτησα ούτε έναν.

Γενικά, ήταν μια καλή απόφαση, που δεν μετάνιωσα καθόλου. Τώρα βλέπω μια χαρά και τη νύχτα και τη μέρα. Επιτέλους βλέπω και με ποιον το κάνω. Παλιά έπρεπε να βάζω τη φαντασία μου να δουλέψει. Αλλά να μου πείτε, και τώρα που βλέπω, τι κατάλαβα; Όλο τον ίδιο βλέπω…

Α, μου άφησαν 0,75 στο ένα μάτι, για να ισορροπήσουν την επερχόμενη πρεσβυωπία. Κι άλλο καλό δηλαδή. Και δεν αργεί…
Αυτά.

Καλή εβδομάδα σε όλους!

17 σχόλια:

  1. Με 3β μυωπίας και 1.5 αστιγματισμού, έμαθα ΧΩΡΙΣ γυαλιά να παίζω μπάσκετ από Α ως και Γ Λυκείου. Μιλάμε κανονικά, σε δύο ομάδες μάλιστα. Στην αρχή ήταν παράνοια, μετά όμως... φόρτσα!

    Κι αυτό λόγω ματαιοδοξίας που πολύ σωστά ανέφερες.

    Ελα όμως που στην Α... Πανεπιστημίου έβαλα πλέον φακούς επαφής και ΔΕΝ ΕΒΛΕΠΑ ΤΗΝ ΤΥΦΛΑ ΜΟΥ!!! Οχι μπάσκετ να παίξω, ούτε σκέτο αερόμπικ δεν μπορούσα... Εβλεπα την μπαλλα να έρχεται κατά πάνω μου με υπερβολική ταχύτητα και όλες τις παίκτριες έτοιμες για πόλεμο! Ειχα κατατρομάξει!

    Ο εγκέφαλος είχε μαθει έτσι και δεν μπορούσε ξαφνικά να κάνει το "κλικ" και να μαθει εκ νέου με φακούς...

    Τελικά τα παράτησα - είμαι σίγουρη πως αν επέμενα, θα μπορούσα να είμαι σαφώς καλύτερη, αλλά πού! Αρχισαν μετά τα διάφορα και...

    Α, και μία φορά που ήμουν πολύ κουρασμένη και κοιμήθηκα με τους φακούς (πάντα τους έβγαζα, και τώρα η ευκολία με τους μιας χρήσης είναι εκπληκτική), ξύπνησα με πονοκέφαλο, με πολύ ζωντανό όνειρο, και μόλις άνοιξα τα μάτια μου λέω "ΘΕΕ ΜΟΥ! ΒΛΕΠΩ!!!" και έκανα αρκετά λεπτά μέχρι να καταλάβω...

    Τι μεγάλη χαρά και τι απότομη προσγείωση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Στο τέλος δεν θα την αντέξω αυτήν την ομοιότητα!!
    Μια απ'τα ίδια και εγώ. Ακριβώς με τον ίδιο τρόπο διεγνώσθει η μυωπεία.
    Το μόνο που αλλάζει είναι ότι εγώ έχω λιγότερους βαθμούς αλλά για μπόνους έχω αστιγματισμό.
    Φοράω φυσικά φακούς (πάνω από 15 χρόνια) και μέχρι τώρα σχεδόν ποτέ δεν είχα πρόβλημα.
    Το σκέφτομαι για laser γιατί άλλη χάρη έχει να βλέπεις με τα ματάκια σου χωρίς βοήθεια.
    Ξέρεις ότι χάνω το καλύτερο κάθε φορά??? Είτε είναι βράδυ είτε είναι πρωί αμα προκύψει σεξ έχασα όλο το οπτικό μέρος της ιστορίας!! Δράμα σου λέω!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τώρα που διάβασα το σχόλειο της Αφροδίτης βρίσκω και εκεί ομοιότητες κατά την προσαρμογή μου από στραβό σε "επιτέλους βλέπω".
    Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι όταν έδωσα εξετάσεις οδήγησης βλέποντας, κόπηκα.
    Οταν πήγα να δώσω φορώντας μόνο τον ένα φακό, τα πήγα τέλεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σχόλιο!!ΣΧΟΛΙΟ!!!
    Γ@$@$@#$ώ την βιασύνη μου!!! Σόρυ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μπράβο!!! Απόφαση ήθελε!
    (Το έκανε και μια συνάδελφός μου και έχει απαλλαγεί δια παντός από φακούς και παραφερνάλια).
    Εγώ πάλι, έχω κάτι πιό εξωτικό αστιγματισμό και υπερμετρωπία, με ολίγη από στραβισμό, που στα 5 μου, ήταν αισίως γύρω στους 10 βαθμούς...φυσικά φορύσα γυαλιά από το προνήπιο. Ο στραβισμός πέρασε μόνος του στα 9 μου και τα υπόλοιπα ακολούθησαν φθίνουσα πορεία, μέχρις που έίχα βγάλει τέλίως τα γυαλιά....
    Με τα 8ωρα που χτυπάω μπροστά στην οθόνη, τα ξαναθυμήθηκα (λόγω επίστρωσης) και μου βγαίνουν σε καλό.
    Καλοβλέπωτα!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ασε, δεν είναι μόνο τι λες, είναι και τι βλέπουν τα ματάκια μας κάθε μέρα, το χάλι μας το μαύρο!

    Πάντως μες το σπίτι εξακολουθώ να κινούμαι χωρίς γυαλιά, έξω όμως... με τίποτε! Και μετά μ'αρέσει που κάνω και την οικολόγα, με τόσους φ. επαφής που πετάω!!! Βέβαια σώζω τον πλανήτη από τα υγρά τους που δεν χρησιμοποιώ, οπότε...

    (θα μου πεις, κι αυτοί που τους φτιάχνουν, κλέφτες να γίνουν?)
    :)))))

    Και ναι, σίγουρα οι οθόνες ΔΕΝ κάνουν καλό... Ελα όμως που...
    :)))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πάντως είμαι κότα, αυτή την επέμβαση δε νομίζω ότι θα μπορούσα να την κάνω ποτέ!

    Συγχαρητήρια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. καλημέρα :)

    ο αστιγματισμός και λίγη μυωπία μου μου έχουν δώσει κι εμένα καλούδια.. αυξημένη φαντασία, και τη δυνατότητα να μη χάνομαι στις λεπτομέρειες..

    το πιο παράξενο που μου συνέβη ήταν όταν έβαλα γιαλιά και ανακάλυψα ότι η φύση δεν ήταν όπως την ήξερα αλλά ήταν όπως στις φωτογραφίες!!!!!!

    cool subject!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλά, ο πόντικας είναι πρωταθλητής ΚΑΙ σε αυτό!!!

    Με 18 βαθμούς μυωπία ΜΟΝΟ στο ένα μάτι και το άλλο να βλέπει ...αετίσια (αν και πρόσφατα βρέθηκε ελάχιστος αστιγματισμός - κάτω από 0,5), νομίζω πως κατέχω το (θλιβερό) ρεκόρ!!!

    Δυστυχώς, είναι τόσο μεγάλη (η μυωπία μου εννοώ, για να μην παρεξηγούμαστε) που ούτε Lasik δεν τη διορθώνει. Πάντως υπάρχει μια ειδική (και αρκετά σοβαρή) εγχείρηση με ενδοφακό (σαν εκείνη του καταρράκτη) που θα μπορούσε να την εξαλείψει εντελώς.

    Ακούω συμβουλές...

    Synas, με όποιον κι αν το κάνεις, μόνο με τον πόντικα θα δεις το "φως το αληθινόν" - οι ...Θεές ξέρουν ;)

    Μάριε, φάε τη σκόνη μου! Mε τα "πατσατζίδικά" σου δε θα πιάσεις ούτε θηλύκια ...μύγα! Μόνο καμιά 666αριά σχόλια - και αυτό πάλι ο πόντικας θα το κάνει :PPP

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ουπς!!!

    Μόλις διάβασα αυτό.

    Διορθώνει ΚΑΙ μυωπία (μέχρι 23,5 βαθμούς) ΚΑΙ αστιγματισμό "πακέτο" και είναι ΚΑΙ αναστρέψιμο - φαίνεται πολύ καλό για να είναι αληθινό, αλλά και από άλλα σχετικά που διαβασα, δουλεύει και μάλιστα άψογα!

    Τι έχετε να πείτε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Μίκυ, δεν κυνηγάω ούτε μύγες ούτε σχόλια. Και βρίσκω ελαφρώς άκομψο το σχόλιο στη Σύνας...
    Αν θες εντούτοις να χαβαλεδιάσουμε, έλα στο μαγαζί να πιούμε κάνα ποτήρι (και περισσότερα...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Καψο- ο Μίκυ είναι παλιός, έτσι πειραζόμαστε εμείς... Αστον κάτω!
    :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αφροδίτη και Μίκυ, αν η Σύνας δεν έχει πρόβλημα, εγώ περισσεύω... Συγγνώμη...
    (Το «παλιός» τι ακριβώς σημαίνει εν προκειμένω, Αφροδίτη;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Μάριε:

    Το "παλιός" σημαίνει ότι είμαι ...αλλιώς - καλά, στρατό δεν πήγες;

    Όσο για τα "άκομψα" πειράγματα, μήπως θυμάσαι τι σχόλια έγραψες εσύ σε δικό μου, προσωπικό και νοσταλγικό post στο Μουντιαλομπλόγκ;

    Εκεί βρίσκονται, αδιάψευστοι μάρτυρες - ελπίζω να μην πας να τα σβήσεις :))

    Φυσικά, δεν έχω κανένα πρόβλημα με αυτά. Απεναντίας το διασκέδασα! Αν πάντως η Synas θα ήθελε να αποσύρω κάποιο σχόλιο από εδώ, νομίζω πως μπορεί να μου το πει και η ίδια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. mickey, Αφροδίτη, Καψοκαλύβα, είμαι αλλού ξημερωμένη. Σκοτωθείτε και μην τσακώνεστε. Αλλά γιατί στο δικό μου blog;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Περισσεύω...
    Μιχάλη, εσύ μιλάς στην Σύνας και μπαίνω εγώ στη μέση, εγώ ρωτάω την Αφροδίτη και απαντάς (βλακειούλες) εσύ... Ψόφησε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή