Header Painting by Agapi Hatzi

Σάββατο, Ιουλίου 08, 2006

Όταν το μυαλό ταξιδεύει...

... απλώς αντιγράφει ένα υπέροχο ποίημα από το blog της Εργοτελίνας



Δίχως να ελπίζω, ήρθες Αγάπη μου
Και με το το Θάμπος σου, γύμνωσες την ψυχή μου
Απ’ όλη την Φαντασία της.
Ριγώ, από πάθος τρέμουν τα φυλλοκάρδια μου
Κι η Ψυχή μου πνίγεται στη Θάλασσα του Ερωτα
Σώσε αχ, σώσε με τον ναυαγό που 'φτασε στη στεριά
Και στο Λιμάνι σου, δέξου με μεσα…

6 σχόλια:

  1. Κι ίσως αυτό είναι το ανείπωτο: σαν κάποιος να κλαίει κάπου εκεί κοντά, κάποιος που δε θα τον δεις ποτέ κι ούτε κι αυτός ποτέ θα σε συναντήσει.
    Αλλά το βράδυ γυρίζοντας ανοίγετε μαζί την πόρτα στην παλιά κάμαρα.

    «Η μοναδική είσοδος», από το «Εγχειρίδιο Ευθανασίας» του Τάσου Λειβαδίτη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σε ευχαριστω πολυ..
    Ειναι η πρωτη φορα
    που αναδημοσιευεται
    ποστ μου...........


    Ο Καψερος ο Καλυβας
    εκανε το "λιμανι"
    "πόρτα".........

    να δουμε..θα την ανοίξει.....

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Και με το το Θάμπος σου, γύμνωσες την ψυχή μου
    Απ’ όλη την Φαντασία της."

    Α,όλα κι όλα..Μόνον εγώ θα μπορούσα να το κάνω αυτό,να σβήσω δηλ. την φαντασία στην ψυχή κάποιου...

    Ο ειδικός στα σβησίματα,
    kyriaz

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Oλο αυτοο αναρωτιεμαι...

    τι ηθελε στο σβησιμο να πει

    ο ποιητης;;..
    ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μπράβο στην εργοτελίνα,υπέροχο!

    Υπάρχουν άραγε ναυαγοί,που δεν ''καταδέχτηκαν'' να εκπέμψουν S.O.S?
    ''Που έμειναν εκεί,να κοιτάζουν τους απέναντι?''

    Την αγάπη μου synas και εργοτελίνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή