Header Painting by Agapi Hatzi

Σάββατο, Φεβρουαρίου 03, 2007

Ανθρωποτέχνες

«Είναι κάτι στιγμές, που διαχέομαι. Ξύνω την πλάτη του διπλανού μου και ξέρω πού ακριβώς τον τρώει. Σα να με τρώει η δική μου πλάτη. Νοιώθω τι νοιώθεις, βλέπω τ’ απόκρυφα, γίνομαι ένα με το άλλο. Δεν μπορώ να το προκαλέσω, είναι στιγμές...» Φαντάζομαι, πως αυτό συμβαίνει σε πολλούς ανθρώπους. Ίσως και να ‘ναι κάποιο ταλέντο, που μπορεί να καλλιεργηθεί.















Τις προάλλες άνοιξαν μια συζήτηση δίπλα μου κάποιοι bloggers. Δεν την παρακολουθούσα, είναι η αλήθεια. Βαριόμουν. «Πώς ορίζεται η επιστήμη»… Κάτι για κριτήρια λέγανε, που τελικά δεν αφήνουν τίποτα πέρα απ’ τη φυσική και τα μαθηματικά. Λίγο πιο πίσω, λέει, είναι η χημεία και πιο πίσω -who knows?-, άρχισα να τραγουδάω με την Αργυρένια... Καμιά γεωλογία ή βιολογία φαντάζομαι ή οτιδήποτε μπορεί ημισαφώς ν' αποδειχθεί πειραματικά.

Το μέγα ερώτημα ήταν, αν η Ιατρική είναι επιστήμη. Οι ανθρωπιστικές είχαν πάει από ώρα περίπατο. Μπερδεύτηκε κι η αστρολογία ενδιάμεσα ως συγκρίσιμο μέγεθος... Μέσα σ' όλα, πήρε τ’ αυτί μου κατά πόσο μπορεί να οριστεί ως επιστήμη κάτι που εκ των πραγμάτων εξατομικεύεται. Κάθε ασθενής και περίπτωση. Ο ένας αντιδρά έτσι, ο άλλος αλλιώς… Έπεσε στο τραπέζι και η μεγάλη Ιδέα της Στατιστικής. Δεν το σχολιάζω.

Εν πάση περιπτώσει στην Ιατρική υπάρχουν και κάποια δεδομένα: ο ιός hpv π.χ. ενδέχεται (και πάλι ενδέχεται) να δημιουργήσει δυσπλασία του τραχήλου ή το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού έλκος… Και τα φάρμακα χρησιμεύουν κατά συγκεκριμένων ασθενειών. Όμως αυτά τα σχεδόν δεδομένα προκύπτουν από τον ερευνητικό και τον εργαστηριακό κλάδο. Η κλασική Ιατρική ή η Παθολογία, αν θέλετε, εφαρμόζει τα αποτελέσματα των ερευνών κατά το δοκούν και κατά περίπτωση. Σε ακόμα πιο αμφίβολη επιστημονικά θέση βρίσκεται νομίζω η Ψυχιατρική.

Και συνδέω την πρώτη παράγραφο με τις επόμενες: μπορεί οποιοσδήποτε να γίνει γιατρός ή ψυχίατρος; Ή απαιτείται κάποιο είδος ταλέντου, για να «ανιχνεύεις» τι χρειάζεται ο κάθε άνθρωπος ξεχωριστά; Έχω την αίσθηση, πως η Εφαρμοσμένη Ιατρική πλησιάζει συχνά τις τέχνες. Χρειάζεται όπως κι αυτές ταλέντο εκτός από γνώσεις… Το αυτό ισχύει για όλες τις «επιστήμες», που αρχίζουν από ψυχο-, λογο- κλπ κλπ…

Ως γνωστόν, η κατηγοριοποίηση και ταξινόμηση των πραγμάτων είναι ένα πρόβλημα σχεδόν άλυτο. Αν βέβαια υπάγαμε την Εφαρμοσμένη Ιατρική στις τέχνες, θα διαμαρτύρονταν οι καλλιτέχνες… Δεν θα μιλούσαμε όμως εδώ για καλές τέχνες, αλλά για ανθρωπιστικές.

Μια χαρά δεν είναι ο τίτλος «ανθρωποτέχνες»;

12 σχόλια:

  1. Αν συμφωνήσουμε ότι υπάρχει αντικειμενική αλήθεια και μετά συμφωνήσουμε ότι επιστήμη είναι ο χώρος της διανόησης που προσπαθεί να εξηγήσει και περιγράψει με τρόπο αντικειμενικό την πραγματικότητα, τότε μια είναι η επιστήμη: η φυσικομαθηματική.

    Τα υπόλοιπα είναι τεχνικές και τεχνολογίες. Όσο για τη στατιστική, είναι ένας χρήσιμος μεν, παραμορφωτικός δε, μεγενθυτικός φακός της πραγματικότητας. Ελάχιστη επαφή να έχει κανείς με το αντικείμενο, αντιλαμβάνεται ότι είναι το μοναδικό εργαλείο που σου δινει τη δυνατότητα να πεις ψέματα με τρόπο επιστημονικά αδιάβλητο.

    Τώρα για τα ψυχογωτέβερ, θεωρώ ότι είναι ένα μίγμα: 30% θεωρητική κατάρτιση και 70% χάρισμα.

    Αλήθεια, πού μιλάνε για επιστήμη; Αυτό από μόνον του μου φαίνεται ενδιαφέρον! Μπορώ να έχω το link;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. επιστήμη λένε ότι είναι μόνο η φυσική.τα μαθηματικά είναι γλώσσα που μας επιτρέπει να κατανοήσουμε τα φαινόμενα.πρώτα έγιναν τα πειράματα και μετά ο φορμαλισμός τους.επίσης έχω τρομερή αδυναμία στην στατιστική η οποία δεν λέει μόνο ψέματα.μπορεί να είναι πολύ χρήσιμη.εργαλείο είναι η στατιστική που μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε σωστά είτε λάθος.η νομική τότε είναι ένα σωρό ψέματα.
    για εμένα όπου δεν υπάρχει εξαίρεση στον κανόνα είναι επιστήμη.τραβηγμένο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η συγκεκριμένη συζήτηση, υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες, δεν έπρεπε να γίνει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η Ιατρική δεν έχει *ποιοτική* διαφορά από τις άλλες επιστήμες (με τη γενικευμένη τους έννοια), αλλά *ποσοτική*: μας καίει πιο πολύ αν δεν μπορούμε να να σώσουμε έναν άνθρωπο από το θάνατο, από ό,τι αν δεν μπορούμε να λύσουμε ένα πρόβλημα Φυσικής. Η μεθοδολογία της όμως εξακολουθεί να είναι η επιστημονική και σίγουρα δεν έχει να κάνει με αφηρημένη έκφραση του εσωτερικού κόσμου τού γιατρού (όχι παραπάνω από όσο έχει να κάνει μια έρευνα στη Φυσική, τουλάχιστον).
    Οπότε προσωπικά δεν μπορώ να την κατατάξω στις τέχνες, αν και θα χρειαζόμαστε έναν καλό ορισμό για την τέχνη, ώστε να είμαι πιο συγκεκριμένος. Στην Ιατρική υπάρχει αρκετά συγκεκριμένο "Σωστό" και "Λάθος", αντίθετα με την Τέχνη.

    ΥΓ. Synas, μ' αρέσει το blog σου, αλλά υπάρχει τρόπος να κλείνω τη μουσική του; Ωραίοι οι Depeche Mode, απλώς ακούω ήδη μουσική, όταν κάνω μπλογκότσαρκα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πες τα χρυσόστομη!

    Δυστυχώς παρόλες τις επιστημονικότατες έρευνες δεν υπάρχει ούτε ένα "στάνταρ" αποτέλεσμα. Ολα είναι στο περίπου.

    Προφανώς οι άντρες τις παρέας δεν είχαν ποτέ γυναικολογικά προβλήματα που χρειάστηκε να γίνουν πειραματόζωα ένα σωρό σκευασμάτων για να καταλήξουν και πάλι αγκαλιά με το πρόβλημα! :-)

    Α! Οσον αφορά την μουσική έχει ένα δίκιο ο Thrass!! Κάποιος τρόπος να τρέχει επιλεχτικά το κομμάτι που διάλεξες?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. - Nαι, μιά χαρά είναι ο τίτλος!
    - ΄Oπως ξέρεις, το 'τέχνη' έχει τη σημασία του art αλλά και του craft.
    - «Mπορεί οποιοσδήποτε να γίνει γιατρός ή ψυχίατρος;» Bεβαίως και όχι: η επαφή με τον άνθρωπο είναι ειδική περίπτωση. Όπως επίσης ξέρεις, στην ίδια κατηγορία ανήκει ο δάσκαλος.
    - Kι εγώ θα προτιμούσα να τραγουδάω με την Aργυρένια (ή με σένα).

    (YΓ Eπιτέλους κάποιος που γράφει σωστά το «εν πάση περιπτώσει»!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. υποτίθεται πως η ιατρική ενδελεχώς διαθέτει τον πιο ανθρωποκεντρικό πυρήνα, έτσι μάλλον κι η Τέχνη,

    προς ίασην πορεύονται κι οι δυο στις ζωές μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Εγώ λέω:
    Μάτια σαν και τα δικά σου, δεν υπάρχουν στον ντουνιά
    κι όποιος τα γλυκοκοιτάξει, χάρο δεν φοβάται πια.

    Κι αν δεν ξέρεις τη μελωδία, θα στη μάθω εγώ, στείλε μέηλ να βρεθούμε, κάναμε καλό δίδυμο.
    Sorry που δεν παίρνω θέση στα περί επιστημης, είμαι άυπνη 36 ώρες, σε ένα γραφείο αυτή τη στιγμή που τα τηλέφωνα χτυπάνε σαν τρελά και το όνομά μου ακούγεται με αηδιαστική συχνότητα από τα γύρω γραφεία (σκάστε, ερχομαι)

    α, ήμανε η αργυρένια, δεν πιστεύω να μη με γνώρισες? (στο λέω με ύφος γνώριμο, φρύδι απογειωμένο, κοντεύει να αγγίξει στρατόσφαιρα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλησπέρα, καλησπέρα, καλησπέρα στην αγαπητή ομήγυρη! Είχα δουλειά σήμερα κι ούτε ποστ δεν μπόρεσα ακόμα ν' ανεβάσω. Θα με συγχωρήσετε, που άργησα να απαντήσω...

    hracker, η συζήτηση αυτή έγινε live στην συνάντηση των bloggers. Λες να τραγουδούσα απ' το μπάνιο μου μαζί με την Αργυρένια;;

    maxim, ε... κάπως έτσι... τουλάχιστον όμως να υπάρχει κανόνας!!

    cyrusgeo, thrass & π, κατ' αρχήν καλώς ορίσατε!

    cyrusgeo, γιατί να μην γίνει; Μου δώσατε και ιδέα για ποστ!

    thrass, εντολή (περί μουσικής) εξετελέσθη!

    debby, ας τ' αφήσουμε αυτό με τα γυναικολογικά... "Μια γυναίκα μόνο ξέρει να σου πει..."

    π, ωραία! Να ξανασυναντηθούμε και να το ρίξουμε στο τραγούδι!

    ντέφι, προς ίασην κι οι δυο, μόνο που την τέχνη τη διαλέγεις...

    Αργυρένια, μην μου σηκώνεις εμένα το φρύδι, εντάξει;; Μέσα με τα 1000 για την τραγουδοσυνάντηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Γιατί να μη γίνει;

    Γιατί όταν συναντιέσαι για πρώτη φορά με κάποιους ανθρώπους ο σκοπός είναι να τους γνωρίσεις κάπως, κι όχι να το ρίξεις στην επιστημολογία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. cyrusgeo, σωστό κι αυτό... Όμως, εντάξει, δεν κράτησε κι όλη τη νύχτα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Πολύ ωραία η ερώτηση σου για το αν χρειάζεται ταλέντο και είναι πολύ δύσκολη να απαντηθεί!Για τα Ψ επαγγέλματα δεν πίστευα ποτέ οτι θέλει ταλέντο απλά θέληση για δίαβασμα,για δια βιου μάθηση,αγάπη γι’αυτο που κάνεις.Πάντως προσωπικά μου έχουν πεί καθηγητές και συνάδελφοι οτι έχω αναπτυγμένo το empathy που νομίζω οτι βοηθάει ...ή εμένα με βοηθάει.Πάντως μάλλον δεν θα έλεγα οτι χρειάζεται ταλέντο αλλά κάποια χαρακτηριστικά όπως υπομονη ,καλή πρόθεση και ενδιαφέρον κτλ Πάντως και στην προσωπική μου ζωή πάντα μου μίλαγαν όλοι δεν πιστεύω οτι είναι ταλέντο αλλά ξέρω να ακούω.Θέλουμε τοσο πολυ να μιλήσουμε που έχουμε ξεχάσει να ακούμε και καμια φωρά ακουμε μόνο τη φωνή μας.Συγνώμη για το μεγάλο σχόλιο

    ΑπάντησηΔιαγραφή