Message In A Bottle

Υπάρχει ένας άνθρωπος στο διαδίκτυο, που φαντάζει τρελός.
Δεν είναι μόνο ένας βέβαια, αλλά εγώ θέλω να μιλήσω σήμερα για έναν.
Κι αυτός ο ίδιος, νομίζω, πως δεν είναι ένας. Νομίζω, πως είναι «πολλοί».
Σχιζοειδής προσωπικότητα, έτσι δεν το λένε; (ή σχιζότυπη καλύτερα;)
Ένας άνθρωπος, πολλά πρόσωπα.

Έτσι κι αλλιώς αλλάζει τα ψευδώνυμά του κάθε λίγο και λιγάκι…
Υπάρχουν, δε, συμπτώσεις και ομοιότητες και με άλλους σχολιαστές,
περισσότερο «επώνυμους». Στο ύφος, στις εκφράσεις, στις εμπειρίες…
Μπορεί κάθε φορά να γράφει και να υπογράφει ως «άλλος».

Μπορεί να είμαι βέβαια εγώ παρανοϊκή, μπορεί όμως και να μην είμαι…

Αυτόν τον άνθρωπο έχει τύχει να τον διαβάσω πολλές φορές.
Τα κείμενά του –σε πρώτη ανάγνωση- είναι εντελώς αλλοπρόσαλλα.
Από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα.

Είναι όμως πράγματι έτσι; Είναι όντως τρελός;
Ή μήπως απλά μας δουλεύει όλους, προσπαθώντας να εκφραστεί μέσα από έναν «κώδικα»; Μία απλή εναλλαγή των λέξεων; Και όποιος καταλάβει;

Μπορεί αυτό να επιδιώκει κιόλας: να βρει κάποιον που θα καταλάβει,
να μπορέσει επιτέλους να επικοινωνήσει με κάποιον άλλον άνθρωπο.

Έχω την αίσθηση, πως με μερικά «Εύρεση-Αντικατάσταση» λέξεων, θα έπεφτε το πέπλο της τρέλας… Οι ασυνάρτητες φράσεις θα συνδέονταν και θ’ αποκτούσαν νόημα.
Θα γινόταν, αν μη τι άλλο, κατανοητός…

Αυτός ο άνθρωπος συχνά φαντάζει και κακός. Ίσως όμως να είναι απλά πολύ-πολύ μόνος, πολύ-πολύ θυμωμένος, πολύ-πολύ θλιμμένος, πολύ-πολύ φοβισμένος.
Πιθανώς να είναι και άρρωστος. Σίγουρα πάντως είναι διαφορετικός…

Έχουν καμιά σημασία, θα μου πείτε τώρα, όλ’ αυτά για ‘μάς τους υπόλοιπους;
Δεν ξέρω, μπορεί και να έχουν. Άνθρωποι είμαστε…

Εμένα προσωπικώς πάντως, μου κεντρίζει την περιέργεια.
Αλλά κάπου με αγγίζει κιόλας… Αυτό το χάσιμο… Αυτή η απελπισία μιας ψυχής…