Header Painting by Agapi Hatzi

Τρίτη, Νοεμβρίου 24, 2009

Ρίμες, κόλπα παλιά...


Είν’ ώρες που κάτι νοσταλγείς
Και πώς να το παλέψεις;
Σκοτώνεις το χρόνο μ’ ό,τι βρεις
Και προσπαθείς ν’ αντέξεις.

Ρίμες, κόλπα παλιά
Μες στο μυαλό κλωθογυρίζεις
Και το κενό μες στην καρδιά
Μ’ αράδες το γεμίζεις.

Λέξεις ανδρών και γυναικών
Ανθρώπων δουλεμένων
Ποιητών, του Χάρου χορηγών
Και της ζωής χαμένων.

Ναι, κάπως έτσι πολεμάς
Tη θλίψη και τα πάθη.
Πύρρεια νικάς, πάλι μεθάς·
-μέχρι να γίνεις στάχτη.



2 σχόλια:

  1. Καλώς την Αγγελική! Πολύ χάρηκα που σε είδα εδώ μέσα!

    Μπούρδες γράφω, Αγγελική μου, να περνάει η ώρα... Μετέφραζα για πλάκα κάτι παλιά ποιήματα, σονέτα και τέτοια, και μού 'ρθε να γράψω 1η φορά κάτι με ρίμα. Το δε "γλυκόπικρο" είναι η στάνταρτ γεύση όλων μου των σκέψεων... και όχι μόνο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή