Header Painting by Agapi Hatzi

Τετάρτη, Ιανουαρίου 16, 2008

Για μια εκδίκηση…

















Κάποτε δεν χρειαζόμασταν πολλά-πολλά, για να περνάμε καλά. Μας γοήτευαν οι μέρες μας, τα ποδήλατα, τα κύματα και το κυνηγητό. Η καρδιά μας χαιρότανε με την ιδέα του καθημερινού, ενθουσιαζότανε με το απρόσμενο, πόναγε μονοήμερα και ξαναγύριζε στην ευτυχή της θέση.

Ξέραμε, πως γυρνώντας στο σπίτι θα βρίσκαμε να μας περιμένει ένα πιάτο γεμάτο με τηγανητές πατάτες ή στραπατσάδα ή μπάμιες λαδερές, να το καταπιούμε να γυρίσουμε στα δικά μας. Κάτι ψιλοφωνές είχαμε, κάτι καυγάδες των μεγάλων, αλλά εντάξει… αδιάφορους μας άφηναν. Η ζωή ήταν φτιαγμένη στα μέτρα μας.

Εκεί που λένε πως αρχινάει η εφηβεία, την πατήσαμε. Νοιώσαμε λίγο το θυμό των μεγάλων σαν απειλή…, σαν… ανασφάλεια. Και αν; Μήπως τυχόν; Υπάρχει η περίπτωση να…; Τα όνειρά μας άρχισαν κάποιες νύχτες να χάνουν το χρώμα τους, να γίνονται ασπρόμαυρα ή ακόμα κι εφιάλτες. Κάπου, κάτι μας έλεγε, πως μπορεί να μείνουμε και μόνοι… χωρίς σπίτι και χωρίς έτοιμη στραπατσάδα.

Ο έρωτας μάς έριξε την μεγάλη κατραπακιά. Σα να μπορεί ένας άνθρωπος να κλέψει τον κόσμο μας, να παίξει μαζί του, να μας τον επιστρέψει κουρελιασμένο και να εξαφανισθεί από μπροστά μας γελώντας χαιρέκακα. Και να μην μπορείς να τον δείρεις τουλάχιστον όπως παλιά… Να μην μπορείς να σαλτάρεις επάνω του, να τον ρίξεις στα χώματα και ν’ αρχίσεις να τον βαράς μέχρι να δεις δάκρυα να κυλάνε από τα μάτια του… Να πάρεις την εκδίκησή σου… Έτσι κι αλλιώς την άλλη μέρα πάλι μαζί θα παίζαμε… Απλώς για να μάθει να μας κάνει τον καμπόσο…

Ναι… κάπου εκεί ξεκίνησε το δράμα της απομάκρυνσης. Κάτι λέξεις «αξιοπρέπεια» και «τρόποι», κάτι φράσεις «κράτα τον εγωισμό σου» ή «κάνε τον αδιάφορο»… Γενικώς… μαζέψου, υποκρίσου και πάλεψε με τον εαυτό σου για το κάποτε. Το παιχνίδι του εδώ και τώρα είχε τελειώσει δια παντός. Η εκδίκηση έγινε μακροπρόθεσμη και όραμα. Να γίνεις «κάποιος» και τότε όλοι θα μάθουν με ποιον έχουν να κάνουν.

Μεγάλοι πια, μετριόμαστε πάντα μ’ εκείνο το όραμα. Γίναμε εντέλει «κάποιοι»; Ή μεταμορφωθήκαμε σε «τίποτα»; Θα πάρουμε ποτέ τη μεγάλη μας εκδίκηση απ’ όλα εκείνα που υποστήκαμε, όταν ήμασταν ακόμα απροετοίμαστοι; Θα είμαστε ποτέ έτοιμοι; Ή μήπως ηττηθήκαμε για πάντα;

28 σχόλια:

  1. Εφόσον παραμένουμε τίμιοι και ειλικρινείς απέναντι στον εαυτό μας και μπορούμε να μας κοιτάμε στα μάτια, δεν ηττηθήκαμε ποτέ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συμφωνώ απόλυτα με το Γεράσιμο. Αυτό που "ηττήθηκε" είναι η εικόνα του κόσμου που είχαμε. Αυτό ναι. Εμείς όχι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. εγω μονο στα ματια των παιδιων μου θελω να με βλεπουνε σαν 'καποιος'..σαν μια μαμα που παλευει να κανει ο,τι πιο καλυτερο μπορει...
    τον εαυτο μου μια χαρα τον κοιταω στα ματια και χαιρομαι που ακομη με βλεπω σαν εκεινο το μικρο κοριτσακι που ημουνα τοτε..με ολα τα καλα και ασχημα που περιεχονται μεσα σε αυτο φυσικα!

    μια ομορφη μερα να εχεις synas μου!
    φιλια
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δεν ξέρω αν θα είμαστε ποτέ έτοιμοι, ξέρω όμως πως όποτε γράφεις για το παιδικό σύμπαν γίνεσαι πολύ γλαφυρή... :-P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Γεράσιμε, ξέρω 'γω;... Άμα έχεις τις μαύρες σου, όλα σκατά σου φαίνονται...

    pussy, αυτό μπορεί να είναι το χειρότερο. Όχι με την έννοια της παιδικής ματιάς, αλλά μ' εκείνην της συνήθειας... που όλα σου φαίνονται νορμάλ και τα κοιτάς απαθώς από τον καναπέ σου...

    tzotza, το κακό είναι πως περιμένουμε να δούμε στα μάτια κάποιου άλλου, πως είμαστε κάποιοι...

    Μάριε, πάλι μου την λες, αλλά εγώ έτσι κι αλλιώς πετάω από τη χαρά μου όταν εμφανίζεσαι. Σ' αγαπάω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πολύ αληθινό ποστ. Τόσο αληθινό, που πονάει... Ναι, στην εφηβεία ξεκινάνε όλα μας τα βάσανα, με τη συνειδητοποίσηση του κόσμου των μεγάλων και τους πρώτους έρωτες, που εξελίσσονται πάντα σε μικρά δράματα...
    Τότε που ξαφνικά νιώθεις ανίσχυρος απέναντι σ' έναν κόσμο που με το ένα χέρι σου υπόσχεται, με το άλλο στα παίρνει όλα πίσω...
    Κι η εκδίκηση, δεν υπάρχει. Απλώς δεν υπάρχει. Ακόμα κι αν γίνεις αυτός που πάντα ονειρευόσουνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ηττηθηκαμε για παντα χρυσο μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Και τώρα δεν χρειαζόμαστε πολλά - πολλά για να περνάμε καλά. Και τα λίγα μια χαρά είναι. ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. είναι ελπιδοφόρο το ότι ακόμα αναρωτιέσαι...
    Εκτός αν οι ερωτήσεις είναι ρητορικές.

    υγ εξήγησέ μου τι σημαίνει το σχόλιο που άφησες στο ποστ μου pls γιατί ο Μπαμπινιώτης διαφωνεί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. 3 pad, δεν υπάρχει εκδίκηση, όχι... Κανείς δεν το παίρνει χαμπάρι όμως... Όλοι λένε πως δεν υπάρχει και όλοι μέσα τους (και έξω τους, με τις πράξεις τους) τη ζητάνε σα δαιμονισμένοι.

    zero, θδμ

    chris, ποια λίγα όμως; Αυτό ψάχνουμε...

    ωσηε, καθόλου ρητορικές... Σου απάντησα... δια τρίτου στόματος. Ο Μπαμπινιώτης είναι μαλάκας... τον είχα καθηγητή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ισοπαλια...

    ουτε νικη ουτε ηττα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Πως? ...θδμ
    δηλαδη? δηλαδη?
    να σου πω ...μηπως με εβρισες τωρα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. onomatodosia, πώς γίνεται αυτό; Δε μπορεί... πάντα κάποιος κερδίζει, κάποιος χάνει... Ουδένα βεβαίως προ του τέλους κακάριζε -που λέει κι ένας φίλος-, αλλά ισοπαλία δεν υπάρχει.

    zero, ΛΟΛ! Πολύ εύθικτος είσαι! Δεν σ' αρέσει καθόλου να μην καταλαβαίνεις, ε; Εβραϊκά είναι, χωρίς φωνήεντα... Θα δούμε (θδμ)... Θα δούμε αν ηττηθήκαμε για πάντα... χρυσό μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αφου σε εκανα και γελασες ρε ομορφια μου, χαλαλι μου.
    Ειχα καταλαβει τι μου ελεγες.
    Αλλα, χρυσο μου, πρεπει να το παραδεχτεις ...χασαμε, ηττηθηκαμε.
    Κι'ασε τους αλλους να λενε παπαριες.
    Και μονο τον χρονο να υπολογισεις που αφιερωσαμε σε ατομα που δεν το αξιζαν, αυτο και μονο φτανει.
    Καμια δυναμη δεν θα μας ξαναγυρισει πισω τον χρονο.
    Οσον αφορα για εκδικηση ...ξεχνα το... δεν υπαρχει.
    Τουτεστιν...
    χασαμε.

    PS: η καλυτερη εκδικηση ειναι να περναμε καλα εμεις.
    Αυτο το εμαθα ...αφου ειχα χασει και ηταν πια αργα.

    Τσιου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ηττηθηκαμε?ας γελασω δις.Χα!Χα!Δωσαμε σε λαθος ανθρωπους λεει η,ο
    Zero?ενω εμεις τοτε με τους λαθος ανθρωπους που τους διναμε ειμασταν αψογοι και πανκαλοι?Καλε θα ξαναγελασω!Τι εγωισμος ειναι αυτος?Το κομματι μας που ταιριαζε με τους λαθος τι ηταν ,σωστο?Αντε γιατι τα πηρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Υπέροχη αναφορά... με μία παρατήρηση: ΟΧΙ δεν ηττηθήκαμε :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Χάνουμε μάχες καθημερινά, αυτό είναι γεγονός...
    Δεν γίνεται να κερδίζουμε πάντα κι αυτό επίσης είναι γεγονός...
    Αλλά ηττημένοι θα είμαστε ΜΟΝΟ αν παραιτηθούμε απ΄τον αγώνα! Αν σταματήσουμε να παλεύουμε για όσα πιστεύουμε, για όσα αγαπάμε, για όσα επιθυμούμε... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. ηττηθήκαμε synάκι
    Σου αρκεί γι απάντηση;
    Αν ήταν διαφορετικά δεν θα το βαζες σαν θέμα.
    Ότι και να λέμε,κάνουμε δικαιολογούμε κλπ το παιδί που κάποτε υπήρξαμε στοίχειωσε μέσα μας χρόνια μαζί μας συνυπάρχει και ζητάει την δικαίωσή του
    Αλλά δεν ξέρει από ποιόν. Ίσως μερικοί να χουν φύγει,γραμμένο σε εισαγωγικά,ίσως μερικοί να μην καταλάβουν ποτέ την εκδίκηση,ίσως να παίρνει εκδίκηση απ τα παιδιά τ άλλα που έρχονται κι αυτό μοιάζει απ όλα το χειρότερο
    Για μια φορά μας δίνεται η ευκαιρία τώρα εδώ στα σχόλια να μαστε ειλικρινείς και δεν τη βλέπω πουθενά αυτή την ειλικρείνια
    Εκτός ίσως απ το σχόλιο της 3pd που αμφισβητεί την ύπαρξη της εκδίκησης και δεν συμφωνώ μαζί της
    Τ άλλα κι ας με συγχωρέσουν όσοι σχολίασαν κι εσύ το ίδιο τα θεωρώ "δικαιολογίες"
    δύσκολο να παραδεχτεί οποιοσδήποτε την ήττα του...την ήττα μας.
    Δεν είμαστε τόσο γεναίοι
    Καλή σου μέρα
    (Κάνω πως ΔΕΝ διάβασα το σχόλιο για τον Μπαμπινιώτη..αλλά κι εσύ φιλοσοφική τελείωσες;)
    :*

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Έπαιξε η ομαδάρα μου και δεν το κατάλαβα? Ακούω ήττα, ήττα και λέω δεν μπορεί, πάλι η ΑΕΚ έπαιζε και δεν το πήρα χαμπάρι!

    Είναι να γελάς. Σε αυτό το παζάρι ρε συνας δεν μπαίνει κανείς για να νικήσει ή να χάσει. Αυτά είναι αμερικανιές (the losers - the winners και πάει λέγοντας). Εδώ μπαίνει κανείς για να ζήσει.

    Άρα το ερώτημα είναι αν ζήσαμε ή αφήσαμε τη ζωή να φύγει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Δεν νομίζω πως το πέρασμα από την άγνοια στη γνώση ή από την ανωριμότητα στην ωριμότητα μπορεί να θεωρηθεί ήττα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. zero, η καλύτερη εκδίκηση είναι να μην θες, να μην σ' ενδιαφέρει να πάρεις εκδίκηση.

    faraona, έχουμε βρεθεί όλοι κι απ' τις δύο όχθες του ποταμού. Και οι επιλογές μας, ναι... ειναι δικές μας και τις αξίζουμε.

    adaeus, εφόσον δεν πεθάναμε ακόμα... όχι.

    τέρας της αμάθειας, ναι... πολυειπωμένο, αλλά αληθές. Μόνο όποιος δεν κάνει τίποτα, δεν χάνει τίποτα. Δεν κερδίζει βέβαια και τίποτα...

    alkyoni, dum spiro spero. Όχι, κάτι μεταπτυχιακά σεμινάρια γλωσσολογίας έκανα.

    vromios, νομίζω πως οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται με νικητές και ηττημένους. Μέσα τους. Ακόμα κι αυτό το "αν ζήσαμε" νίκη μπορεί να θεωρηθεί. Εσύ π.χ. θα θεωρήσεις τον εαυτό σου ηττημένο, αν στο τέλος νοιώσεις πως δεν έζησες τη ζωή σου.

    ladybug, δεν λέω αυτό. Ήττα είναι να μην μπορείς να αποδεχτείς και να ξεπεράσεις τις ήττες σου. Και δυστυχώς οι περισσότεροι άνθρωποι, όση γνώση ή ωριμότητα κι αν υποτίθεται πως διαθέτουν, αδυνατούν.


    Προσωπικώς πάντως με το ποστ και με την ήττα, αναφέρομαι στην συνεχή ματαίωση. Ξεκινάμε με όλες τις επιλογές του κόσμου στα πόδια μας και μένουμε στη μέση της με ελάχιστες κι αυτές τριμμένες στα μανίκια. Στο τέλος δε, επιλέγουμε μόνο πού θα θαφτούμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Ναι, εχεις δικιο, αυτη ειναι η καλυτερη επιλογη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Για να μην επαναλαμβάνομαι,με καλύπτει απόλυτα το σχόλιο του Γεράσιμου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. zero, κι η πιο δύσκολη.

    όλα θα πάνε καλά, φτωχός πλην τίμιος, που λένε, ε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Αν ενιωσες συναισθηματα ειναι η πιο δυσκολη.
    Αν δεν ενιωσες τιποτα, ειναι η πιο ευκολη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Η εφηβεία μπορεί να κρατήσει πάρα πολλά χρόνια. Και οι γνώμες των άλλων, επίσης.
    Ας κάνουμε ότι η καρδούλα μας προστάζει, και τουλάχιστον θα την έχουμε ρίξει εκείνη την μπουνιά ή το φιλί ή την αξιοπρέπεια της αλήθειας μας. Όχι των άλλων...
    Αν λειτουργούσαμε όλοι πιο ειλικρινά, όλα θα ήταν πιο καλά.
    Δίκιο έχεις.
    Ποιος πούστης μας χαλάει το παιχνίδι;

    Με εκτίμηση
    G.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Γεια σου, githrow love!

    Ο ένας χαλάει το παιχνίδι του άλλου... Φαύλος κύκλος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή