Header Painting by Agapi Hatzi

Δευτέρα, Φεβρουαρίου 08, 2010

The Imaginarium














Λέτε ο κόσμος να υπάρχει μοναχά επειδή κάποιος έχει μια ιστορία να αφηγηθεί;
Λέτε να έχει δίκιο ο Δρ. Παρνάσσους;
Λέτε οι άνθρωποι να είμαστε φαντάσματα του νου;

Κι αν πάλι θελήσουμε όλοι μαζί
-εσύ κι εγώ, εσείς κι εμείς-
να φανταστούμε ένα ον, θε να υπάρξει;

Μα ήδη τό ‘χουμε κάνει… από παλιά… από πάντα…

Τα όντα αυτά του νου μάς χάρισαν με τη σειρά τους
ύλη, χρώμα και μορφή.
Πάθη, πόνους, ηδονές και αμαρτίες.

Μια λούπα φαντασιακή.

Μέχρις ότου δεν βρίσκει πια κάποιος κάτι να αφηγηθεί
-ούτε καν στον εαυτό του-
και τότε όλα πάλι επιστρέφουν στο συμπαγές του τίποτα.


7 σχόλια:

  1. Όταν όμως στηριζόμαστε σε φαντάσματα, σε πλάνες του νου, τότε πώς να πάμε μπροστά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όμως δεν μπορείς να βγάλεις κάτι από το τίποτα, μόνο από το κάτι...άρα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Να το προσέξεις αυτό, κόκα & αλκοόλ ταυτόχρονα, προκαλούν τέτοιους προβληματισμούς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δείμε, δεν προτείνω... Αναρωτιέμαι...

    An-lu, αυτό να το ρωτήσεις στους αστροφυσικούς...

    Σπίθα, μα εντελώς στον αέρα όμως...

    Κανίβαλλε, η αλήθεια είναι πως ουίσκυ-κόκα πίνω... Όμως δεν προκαλούν σε όλους τους ίδιους προβληματισμούς. Πoλλοί βλέπουν απλώς τη μαλακία τους 3D.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ποιόν αέρα,κατάλαβες,synas;
    Δεν μιλάω για τον "κοπανιστό αέρα", αυτόν τον τρισδιάτατο της μαλακίας, βέβαια:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή