Αφέσου...

Αφέσου…
Νιώσε την τρύπα από τη σφαίρα στο μηνίγγι.
Νιώσε το αίμα σου καυτό να πλημμυρίζει το κεφάλι.
Αφέσου… Μούδιασε…
Δες πώς αργά η άλλη σου πλευρά χάνει την αίσθηση.
Αφέσου…
Άσε τη γλώσσα σου ακίνητη, μουγκή, παράλυτη να κρέμεται μες απ’ τα χείλη.
Αφέσου…
Κάνε την τελευταία σου απόπειρα ν’ ακούσεις την ανάσα… την καρδιά…
Κι αφέσου.
Να, την ακούς; Σταμάτησε.