Header Painting by Agapi Hatzi

Τετάρτη, Μαρτίου 12, 2008

Χάνοντας τον έλεγχο



Κάποτε ήθελα να κάνω σπαγκάτ και δε μπορούσα.
Έφτανα μέχρι ενός σημείου.

Μόνο μια μέρα που έτρεχα
-γυμνή και βρεγμένη-
στον μακρύ διάδρομο ανάμεσα στο μπάνιο και το δωμάτιο μου,
γλίστρησα και τα πόδια μου άνοιξαν
μέχρι που το κορμί μου άγγιξε το πάτωμα.


Τα όρια μου τα έσπαγα πάντα, μονάχα όταν γλιστρούσα…

...

24 σχόλια:

  1. Ολοι μας τοτε δεν τα σπαμε?
    Καλη Σαρακοστη και

    φιλια!
    Εισαι εδω?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. faraona, όχι, οι αθλητές (της ζωής) το παλεύουν... Παίζουν με τα όριά τους, τα πιέζουν, τα ξεπερνάνε, κάνουν ρεκόρ, ενίοτε μένουν κι ανάπηροι...

    Είμαι και δεν είμαι. Φιλιά πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. αν πάντως είσαι ως τις 23...σε προσκαλώ σε κάτι...στο μπλογκ μου...

    Καλο βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. kyriaz, μακάρι να μπορούσαν να αγαπήσουν όλοι όπως εσύ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. υπάρχουν κι αυτοί που δεν γλιστράνε ποτέ γιατί προσέχουν που πατάνε...

    βρε, ας τα σπάμε τα όρια κι ας είναι από γλίστρα :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ουδέν κακόν αμιγές καλού θα έλεγα...χρειάζεται ο πόνος και τα σπασίματα για να πετύχουμε κάτι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. τι όμορφος τρόπος να παραδέχεται κάποιος τις αδυναμίες(???) του :))))
    (το κορμάκι στη φωτό δικό σας????)
    Από καλλιτεχνικό ενδιαφέρον και μόνον ερωτώ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλησπέρα
    δεν έχει σημασία το πως, αλλά το αν σπάμε τα όριά μας. Αυτό μετράει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. γιατί πρέπει να "σπάνε" τα όρια;
    έχω την εντύπωση πως μόνο όταν θέλουν αυτά-εννοώ όταν είμαστε έτοιμοι εμείς-τότε μόνο διευρύνονται..
    (τώρα,αν μάς βγεί μιά ανυπακοή μέσω γλιστρήματος,μαζί της είμαι..)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Όρια δεν υπάρχουν de facto.
    Ο καθείς βάζει τα δικά του.
    Άρα πολύ καλύτερο είναι να βάλει τα ορθά όρια, αλλιώς να μην βάλει καθόλου. Δεν θα χρειαστεί τότε να γλιστρήσει καθόλου.
    Απλά θα προσπαθεί πάντα για το καλύτερο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. τ'οτε εγ'ω κάνω σπαγκάζ πολύ συχνά...


    Φιλιά synas μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Το σπαγκατ με γλίστριμα δεν επιτυγχάνετε;

    Δια της ολισθήσεως των κάτω άκρων εις αντιθέτον κατευθύνσην έκαστο, φτάνουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα.

    Αν όμως την ώρα του γλιστρίματος φόραγες μεσαιωνική πανοπλία δεν νομίζω ότι το αποτέλεσμα θα ήταν το επιθυμητό. Το πιο πιθανό είναι, αντί για σπαγκατ, να γκέμιζες κανά τοίχο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. kyriaz, :)

    vromios, όσο και να προσέχεις, θα τη φας κάποτε μία γλίστρα... αλλά θα έχεις χάσει εντωμεταξύ όλην την πλάκα της ζωής.

    an-lu, και για να πετύχουμε και για να μάθουμε και για ν' αλλάξουμε και για να εξελιχθούμε και για να ζήσουμε εντέλει.

    adaeus, το κορμάκι βεβαίως και δικό μου, είναι στο διάδρομο (ήταν σκοτεινά γιατί είχαμε διακοπή ρεύματος), όπου φώναξα τον αδελφό μου και με τράβηξε με night vision μόλις γλίστρησα...

    stiliano, καλώς τον. Η αλήθεια είναι πως χρειάζεται και μια προεργασία. Το πάλευα τότε και δεν τα κατάφερνα. Αν γλιστρήσω τώρα, δεν νομίζω να σκάσω πια σε σπαγκάτ...

    ερμία, αυτό ακριβώς έγραφα και στο προηγούμενο σχόλιο. Αν πρέπει να σπάνε τα όρια; Ε... καλό δεν είναι; Να μένουμε για πάντα οι ίδιοι; Αν και υπάρχει και η άποψη να φτάνεις στα όρια σου, όχι να τα σπας. Στην ουσία όμως κι αυτό σπάσιμο είναι, αλλά μεθοδικό: τσίτωνε-τσίτωνε, διευρύνονται τα όρια (άρα τα ξεπερνάς τα παλιά όρια). Η ποσοτική διαφορά επιφέρει κάποια στιγμή και την ποιοτική, το άλμα.

    par...aloge, μα δεν σε ρωτάει η γλίστρα... Έρχεται εκεί που δεν την περιμένεις. Ή μήπως κάπου την επιδιώκεις; Χμμμ... αυτό είναι ένα άλλο μεγάλο ζήτημα...

    ωσηε, όλο στο πάτωμα είσαι, γλυκέ μου; ΛΟΛ!

    mary, :)

    chris, άλλο το εσκεμμένο κι άλλο το τυχαίο γλίστρημα. Την πανοπλία τη βγάζω, όταν κάνω ντους... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. τα παντα θελουν ... προθερμανση,

    αλλιως πονανε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. αλοιφή!

    Καλό ξημέρωμα, καλό Σ/Κ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Δεν χρειάζεται πάντα να "σπάμε" τα όριά μας. Μερικές φορές αρκεί να τα προσεγίζουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. onomatodosia, καραλολ!

    ωσηε, ...στο ψωμί κάποιου;...

    Κούκε, ναι, είπαμε... όσο τα προσεγγίζεις, τόσο τα διευρύνεις... σαν το διαστελλόμενο σύμπαν ένα πράγμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Καλημέρα.
    Κάνω ακριβώς το ίδιο αλλά δε μπορώ να πω ότι δεν πονάει ενώ όταν το έκανα στα 20 δεν καταλάβαινα τίποτα.
    Όταν γλιστρήσουμε όμως είναι τα δύσκολα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Αν δεν γλυστρίσεις δεν ξέρεις τι σημαίνει πέφτω. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν πέφτουν και έτσι δεν το ξέρουν. Συνήθως κάποια στιγμή είναι αυτοί που πέφτουν απ τα μπαλκόνια.
    Μαθαίνω χρόνια τώρα να πέφτω. Και νομίζω είναι προτιμότερο να πέφτεις και να σηκώνεσαι , απ το να σκύβεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. όλα θα πάνε καλά, καλά... αν γλιστρήσουμε τώρα, μπορεί να σπάσουμε και καμιά λεκάνη... ΛΟΛ! Αν κι εγώ γλιστράω... ευτυχώς την βγάζω ακόμα καθαρή με μώλωπες.

    Άλλε, καλώς ήλθες! Συμφωνώ... Και από το να σκύβεις και από το να κλείνεσαι, μην τυχόν και... Τι γελοίο αυτό με τα χιόνια, που δεν άφηναν τα παιδιά τους να πάνε σχολείο, μην τυχόν και γλιστρήσουν! Φτιάχνουν... φοβισμένα ανθρωπάκια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Καλοοο το ποστ.
    Συ...Συ...Συνας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Συ...Συ...Συνας.
    Το βιολι μου εγω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή