Header Painting by Agapi Hatzi

Τετάρτη, Αυγούστου 29, 2007

Και όμως γυρίζει…


Είναι κάτι καλοκαίρια…
πιο βαριά κι απ' τους χειμώνες.
Αποπνικτικά· αφήνουν πίσω τους αποκαΐδια…

Και πού να βρεις τη δύναμη να συμμαζέψεις,
πού να βρεις την αντοχή να προχωρήσεις,
πού να βρεις το κουράγιο ν’ αρχίσεις από την αρχή;

Σέρνεις τα πόδια σου να φέρεις εις πέρας τα καθημερινά…
Και έτσι μόνο, σιγά-σιγά και χωρίς να το καταλάβεις,
ανατέλλει μια ημέρα ο ήλιος και είναι και πάλι άνοιξη.

Νά ‘ναι καλά η γη, που συνεχίζει να γυρίζει…


(Αδιαμαρτύρητο κόπο θέλει, όχι άκοπη διαμαρτυρία…)
...

5 σχόλια:

  1. θα το βρούμε το κουράγιο
    για τα παιδιά μας!
    καλό σου μεσημέρι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ...όλα μπορούν να γίνουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εμείς είμαστε η ασύμμετρη απειλή.

    Με πολύ λίγα μέσα (μόνο μια ψήφο!) μπορούμε να πετύχουμε μεγάλο χτύπημα στον δικομματισμό.

    Πρέπει να εξηγήσουμε σε όλους πόσο σημαντικό είναι να ΜΗΝ ρίξουν λευκό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μου άρεσε το κείμενό σου τούτη την ώρα. Ταίριαζε τόσο πολύ με τη φωνή της κοπέλας που από το χωριό Μάκιστος φώναζε ότι θα μείνουν οι νέοι για να ξαναφτιάξουν το χωριό, τα σπίτια τους πρώτα και μετά το οικοσύστημα. Ναι, να μάθουμε να επιβιώνουμε μετά από μια καταστροφή, αυτό είναι το θαύμα, αλλά και με μνήμη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. melomene, θα το βρούμε...

    an-lu, ναι, τον τρόπο ψάχνουμε...

    espoir, σωστά...

    dora, απ' τη ζωή νομίζω προτιμότερο είναι να μαθαίνεις, όχι να θυμάσαι... Φοβάμαι, πως πολλοί που "θυμούνται", δεν έχουν μάθει τίποτα... Απλώς αναμασούν το παρελθόν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή