tag:blogger.com,1999:blog-29335832.post115167092861767756..comments2023-10-31T14:52:40.395+02:00Comments on Synαισθήσεις: ΕφηβείαΑλεξία Ηλιάδου (synas)http://www.blogger.com/profile/04703141410198097265noreply@blogger.comBlogger15125tag:blogger.com,1999:blog-29335832.post-1151777090165545432006-07-01T21:04:00.000+03:002006-07-01T21:04:00.000+03:00Ναι ναι syna μου τα κατάφερα!Thanks cutie!Ναι ναι syna μου τα κατάφερα!Thanks cutie!Pixiehttps://www.blogger.com/profile/08837397453206846289noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29335832.post-1151771836634725262006-07-01T19:37:00.000+03:002006-07-01T19:37:00.000+03:00χεχε!! κι αυτό καλό synas!!! ναι ναι!! ήμουνα το ...χεχε!! κι αυτό καλό synas!!! ναι ναι!! ήμουνα το μόνο παιδάκι που την ώρα του διαλείμματος πήγαινε ή μαμά του στο σχολείο να το βυζάξει! (πάντως στην εφηβέία θυμάμαι στα δελτία προόδου πως είχα 13 μήνες διαφορά από τον μέσο όρο της τάξης)maryhttps://www.blogger.com/profile/10512312595489969295noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29335832.post-1151744132723437222006-07-01T11:55:00.000+03:002006-07-01T11:55:00.000+03:00@Καψοκαλάιβα, με μπέρδεψες. Εννοείς, πως θα ήθελες...@Καψοκαλάιβα, με μπέρδεψες. Εννοείς, πως θα ήθελες να ξαναγίνεις έφηβος, κρατώντας τη σημερινή σου σκέψη; Γιατί, αν εννοείς αυτό, πρόκειται περί του ύστατου παναθρώπινου ονείρου. Και του Φάουστ.<BR/><BR/>@mary, πήγες σχολείο απ’ τα 2;;<BR/><BR/>@kolassas, να ‘σαι καλά & καλώς ήλθες! Έχω μια λανθάνουσα κατάθλιψη απ’ την εφηβεία, αλλά θλίψη; Όχι, δεν θα το ‘λεγα.<BR/><BR/>@pixie, την ανέπτυξες τελικά την αυτονομία σου;Αλεξία Ηλιάδου (synas)https://www.blogger.com/profile/04703141410198097265noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29335832.post-1151735177933601382006-07-01T09:26:00.000+03:002006-07-01T09:26:00.000+03:00Αχ και με εμένα δύσκολα τα πράγματα ήταν syna μου....Αχ και με εμένα δύσκολα τα πράγματα ήταν syna μου.Συγκρούσεις με τους γονείς μου διαρκώς και μια προσπάθεια να αναπτύξω την αυτονομία μου.Αλλά έχω να θυμάμαι και εφηβικούς έρωτες και αυτές είναι οι πιο γλυκιές, αν και ξεθοριασμένες τωρα πια αναμνήσεις μου.Pixiehttps://www.blogger.com/profile/08837397453206846289noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29335832.post-1151729145510616722006-07-01T07:45:00.000+03:002006-07-01T07:45:00.000+03:00Αγαπητή synas καλημέρα,είμαι καινούργιος στα blogs...Αγαπητή synas καλημέρα,είμαι καινούργιος στα blogs και στο μονο που γράφω είναι στου ΝΔ,σήμερα είπα να μπω και στο δικό σου,αιτία ο κεφτές ,κάθε μέρα η αγωνία μου είναι να δω αν η synas πήρε τον κεφτέ,λοιπόν μπήκα στο blog σου και έμεινα με το στόμα ανοικτό,είσαι 'ενας πολύ ωραίος άνθρωπος,με εντυπωσίασες,στον Don μου αρέσεις γιατί έχεις και χιούμορ΄,κάποιος είπε ότι η πηγή του χιούμορ είναι η θλιψη είναι αλήθεια;;;;;kolassasBhttps://www.blogger.com/profile/05130056929325725406noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29335832.post-1151704646411893502006-07-01T00:57:00.000+03:002006-07-01T00:57:00.000+03:00δύσκολη δύσκολη η εφηβεία.. εμένα το πιο δύσκολο ή...δύσκολη δύσκολη η εφηβεία.. εμένα το πιο δύσκολο ήταν (λόγω διαφοράς ηλικίας στο σχολείο) να βλέπω τους άλλους να αλλάζουν και να τους κτυπάνε οι ορμόνες κι εγώ να μην.. κι όταν άρχισα να αλλάζω εγώ ήταν ήδη κάτι παρωχημένο και μου φαίνεται πως δεν την έκανα τελικά την επανάσταση..maryhttps://www.blogger.com/profile/10512312595489969295noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29335832.post-1151701796653141242006-07-01T00:09:00.000+03:002006-07-01T00:09:00.000+03:00Η εφηβεία: Πολύ άσχημη εποχή ― στη δική μου ζωή το...Η εφηβεία: Πολύ άσχημη εποχή ― στη δική μου ζωή τουλάχιστον. Το μυαλό να γλιστρά συνεχώς στις γυναίκες, εσωτερικές φουρτούνες να θολώνουν τον νου. Αγχωμένη μαθητεία στους τρόπους του θηλυκού. Εξωτερικά, επιτηδευμένη αδιαφορία. Στιγμές τώρα πια, σκέφτομαι πως πρέπει να βρω τρόπο να επιστρέψω εκεί. Να επιστρέψω μέσα μου... Και να ξαναζήσω σε εκείνα τα σκηνικά, ενόσω θα είμαι για πρώτη φορά επιτέλους εγώ, κι όχι ένα ζόμπι που περπατά ξεκούδουνο και απλώνει αμφίσημα τα χέρια προς το θηλυκό. (Μην με παρανοήσετε: η όποια «επιτυχία» τότε στις γυναίκες δεν αναιρεί την έσω μιζέρια... Πάλεψα πολύ και επί πολύ καιρό για να γίνω ―όσο έγινα― άνθρωπος).mariospihttps://www.blogger.com/profile/07643041564734166692noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29335832.post-1151699929577423402006-06-30T23:38:00.000+03:002006-06-30T23:38:00.000+03:00Ααααα, ποτέ δεν έχω απαντήσει σε τόσους πολλούς τα...Ααααα, ποτέ δεν έχω απαντήσει σε τόσους πολλούς ταυτόχρονα, αλλά έλειπα.<BR/><BR/>@dodos <BR/>Είχα συμμαθητές & συμμαθήτριες, που ήταν μες στην τρελή χαρά. Νομίζω, ακόμη είναι. Υπάρχουν και τυχεροί άνθρωποι…<BR/><BR/>@debby<BR/>Αχ, έρωτα. έρωτα…<BR/><BR/>@apousia<BR/>Εμένα θολώνανε τα μάτια μου ΚΑΙ απ’ τον καπνό! Ντουμάνι!<BR/><BR/>@glenn<BR/>Έχουν και τ’ αγόρια τα προβλήματά τους, ε; <BR/><BR/>@kyriaz<BR/>Ό,τι έχω διαβάσει και δεν έχω διαβάσει, απ’ την εφηβεία μου είναι…<BR/><BR/>@gravoura<BR/>Να μια τυχερή!<BR/><BR/>@ Aphrodite<BR/>Γιατί δεν μπορούσες να μου γράψεις; Έλα κι είμαι περίεργη…Αλεξία Ηλιάδου (synas)https://www.blogger.com/profile/04703141410198097265noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29335832.post-1151698729673556962006-06-30T23:18:00.000+03:002006-06-30T23:18:00.000+03:00Δε νομίζω ότι θα μπορούσες να κανεις πολλά πράγματ...Δε νομίζω ότι θα μπορούσες να κανεις πολλά πράγματα διαφορετικά - έπρεπε από κάπου να δραπετεύει ο ατμός, αλλιώς η χύτρα θα έσκαζε!<BR/><BR/>Δεν μπορούσα εύκολα να σου γράψω. Μεγάλη ιστορία. <BR/><BR/>Ομως θέλω απλώς να σου πω ότι δεν είσαι ο μόνος άνθρωπος που πέρασε απο αυτές τις συμπληγάδες. Εχουμε ζουληχτεί (και μάλλον παραμορφωθεί, εκεί που δεν τσακίστηκαν τα κόκκαλά μας δλδ) όλοι μας - μα κοίτα, είμαστε μετά κάτι που μπορεί να πάρει σχήματα, και να καλουπωθεί γύρω από έναν άλλον άνθρωπο...<BR/><BR/>Αν δεν ήταν οι συμπληγάδες μας στη μέση, δε θα είμασταν παρά ένα ξυλάγγουρο... <BR/><BR/>Keep a good mental note for the future (δεν ξέρω αν υπάρχουν παιδιά, να σου συνέχιζα "για να ξέρεις πώς να τους μιλήσεις και να τ'αγγίξεις...")<BR/><BR/>ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧAphroditehttps://www.blogger.com/profile/00494973096456403806noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29335832.post-1151695602299628102006-06-30T22:26:00.000+03:002006-06-30T22:26:00.000+03:00΄Ενας πόλεμος εσωτερικός και εξωτερικός η εφηβεία ...΄Ενας πόλεμος εσωτερικός και εξωτερικός η εφηβεία Synas μου. Και αφήνει πληγές. Ευτυχώς, λίγες για μένα, που ο χρόνος τις γιάτρεψε. Και γίναν εμπειρίες. Ακουμπάω πάνω τους με γλύκα τώρα.gravourahttps://www.blogger.com/profile/07021340040221914217noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29335832.post-1151693727090837332006-06-30T21:55:00.000+03:002006-06-30T21:55:00.000+03:00Η δική μου εφηβεία πέρασε μέσα από πολλά διαβάσματ...Η δική μου εφηβεία πέρασε μέσα από πολλά διαβάσματα,πνευματικά ταξίδια και...γυμναστική.<BR/> Τώρα που ακούω τους νέους να μιλούν για εφηβεία και να την ταυτίζουν με εξωστρεφείς εκδηλώσεις και μόνον,μελαγχολώ.<BR/>Γιατί η εφηβεία δεν πρέπει να σημαδεύεται μόνο από διαταραχή ορμονών και αλλαγές στο σώμα αλλά και από πνευματική αναζήτηση...<BR/>Αυτό το δεύτερο σκέλος νιώθω πως κάπου έχει χαθεί...kyriazhttps://www.blogger.com/profile/05869404678430425403noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29335832.post-1151690306595265312006-06-30T20:58:00.000+03:002006-06-30T20:58:00.000+03:00Η δική μου εφηβεία ήταν μες τα νεύρα. Ούτε θέλω να...Η δική μου εφηβεία ήταν μες τα νεύρα. Ούτε θέλω να τη θυμάμαι. Είναι τρομερό πράγμα τι μπορούν να κάνουν οι ορμονικές αλλαγές. Δεν μπορούσα να κάτσω σε καρέκλα πάνω από 1 λεπτό. Νεύρα, νεύρα. Το έχω πάρει απόφαση. Ο έφηβος πρέπει να αντιμετωπίζεται ως σχεδόν άρρωστος.<BR/><BR/>Όταν αργότερα ηρέμησα άρχισα να νοιώθω πως είναι να είσαι άνθρωπος. Κανονικός κι όχι νευρόσπαστο. Να νοιώθεις εσωτερική ηρεμία. Να μπορείς να κάτσεις ήσυχα. Να μην πονάνε οι κλειδώσεις μου. Να μην... τα γνωστά.glennhttps://www.blogger.com/profile/16563902285349824273noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29335832.post-1151677837060890072006-06-30T17:30:00.000+03:002006-06-30T17:30:00.000+03:00Θα συμφωνήσω πως σε γενικές γραμμές,ναι,κάθε εφηβε...Θα συμφωνήσω πως σε γενικές γραμμές,ναι,κάθε εφηβεία είναι δύσκολη.<BR/>Αλλάζει ο βαθμός της δυσκολίας,και η διαμόρφωση του ύψους του,έχει αίτια πολυπαραγοντικά.<BR/>Πώς να συνθέσεις μέσα στην άγρια αντίθεση,ένα σώμα που δεν ήταν το δικό σου μέχρι χτες,και τώρα σου ανήκει,κι επαναστατεί,λόγια που δεν λέχτηκαν τη σωστή στιγμή από τον σωστό άνθρωπο,μάτια που θολώνουν χωρίς να φταίει ο καπνός,πως να συνθέσεις λάθος γραμμές που χαράχτηκαν σε λάθος ψυχές?<BR/><BR/>Είναι πολλά..apousiahttps://www.blogger.com/profile/16360111093607810071noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29335832.post-1151673072552186182006-06-30T16:11:00.000+03:002006-06-30T16:11:00.000+03:00Το μόνο που θυμάμαι απο εκείνη την εποχή, ήταν οι ...Το μόνο που θυμάμαι απο εκείνη την εποχή, ήταν οι (πλατωνικοί κιόλας) έρωτες μου που νόμιζα πως κρατούν για πάντα.<BR/>Μου λείπει αυτή η αίσθηση.Debbyhttps://www.blogger.com/profile/17986726835151099543noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-29335832.post-1151672305534033562006-06-30T15:58:00.000+03:002006-06-30T15:58:00.000+03:00Τελικά, υπάρχει κανείς που να έχει καλές αναμνήσει...Τελικά, υπάρχει κανείς που να έχει καλές αναμνήσεις από την εφηβεία του;- Αυθεντικά καλές αναμνήσεις, όχι την εξωραϊσμένη από νοσταλγία εκδοχή τους...dodohttps://www.blogger.com/profile/01119035168900047097noreply@blogger.com